لوریس چکناواریان: پول ندارم کارهایم را ضبط کنم!

به گزارش خبرگزاری وبگردی، لوریس چکناواریان (آهنگساز و رهبر ارکستر) درباره فعالیت های این روزهای خود می گوید: در این مدت مرتب اثر می نوشتم؛ تا جایی که تعداد آثارم به 110 اثر موسیقی و بیش از 15 هزار صفحه رسید. در این اواخر روی داستان های ادبی مانند نمایشنامه شکسپیر، آثار فرانتس کافکا (نویسنده)، فریدریش شیلر (نمایشنامه نویس و فیلسوف)، صادق هدایت و .. کارهایی را نوشته ام. موسیقی «سیاوش نامه» را تمام کردم، «گیلگمش» را هم همینطور.

به گزارش وبگردی، همچنین از این آهنگساز سوال می کنیم که آیا برنامه ای برای ضبط آثارش دارد؟ که می گوید: ضبط اثر اسپانسر می خواهد که متاسفانه من ندارم. آخرین اسپانسرم بانک سامان بود که چند سال پیش کمک کرد «کوروش کبیر» را ضبط کردیم، ولی برای آثاری مانند «سوییت تختی» یا «سوییت مولانا» اسپانسری ندارم که به من کمک کند تا با ارکسترهای معتبر آثارم را ضبط کنم؛ البته حداقل با صدای کامپیوتر می توان نتیجه ای از این آثار را شنید، ولی این به هر حال که صدای واقعی آثارم نیست و باید با ارکسترهای معتبر اروپایی کارهایم را ضبط کنم؛ زیرا ارکسترهای داخل ایران این توانایی را ندارند.

این هنرمند همچنین با اشاره به ساخت اثر «تراژدی میرزاخانی» توضیح می دهد: به عنوان یک فرد ایرانی همیشه افتخار می کردم که هموطنی در این سطح جهانی داشتم. چند وقت پیش می خواستم اخبار را چک کنم که عکس او خود به خود روی صفحه موبایل من ظاهر شد. در همین لحظه احساس غریبی به من دست داد و ارتباط عجیبی با او برقرار کردم که تحت تاثیر همین حس این اثر را نوشتم.

او ادامه می دهد: این اثر چهار بخش دارد که بخش اول و آخرش اعتراض است، بخش دوم جوانی خانم میرزاخانی و بخش سوم مرگ و تشییع پیکر او است. از آنجایی که موسیقی خودش علم است، این اثر را کاملا روی پایه های علمی نوشتم؛ موسیقی ای ننوشتم که مردم از ملودی های آن لذت ببرند به هر حال موسیقی پاپ که نیست. این اثر 17 دقیقه است.