قابی از زندگی خانواده 9 نفره نرجس و نورالله

در روزگاری که شاید خانواده ها و زوج های جوان کمتر به فکر فرزندآوری هستند، پای صحبت های زوج جوانی نشستیم که خانواده ای متفاوت از هم نسل های خود دارند و با توجه به تاکید مقام معظم رهبری در خصوص فرزندآوری و جوانی جمعیت، سعی کرده اند سهم چشمگیری در این راستا داشته باشند و قدمی برای آن بردارند.

به گزارش وبگردی، به نقل از ایمنا، در قرآن کریم از فرزند با ویژگی ها و تعابیری همچون نعمت، زینت زندگی، نور چشم و سبب یاری الهی یاد شده است، این توصیفات برای فرزند را بیانگر پسندیده بودن فرزندآوری از نگاه قرآن دانسته اند، همچنین دعای حضرت ابراهیم و زکریا برای فرزندآوری در سنین پیری و بشارت الهی بر اجابت دعای آن ها نیز نشانه اهمیت موضوع فرزندآوری از نظر قرآن شمرده شده است.

کاهش فرزندآوری پیامدهای جبران ناپذیری به دنبال دارد که اصلی ترین آن را پیری جمعیت دانسته اند، اگرچه مشکلات اقتصادی همچون کاهش تولید و رشد اقتصادی، مواجه شدن با کاهش نیروی کار و تعطیلی کارخانه ها و صنایع، وجود خطرهای سیاسی و امنیتی با کاهش نیروی جوان برای دفاع از امنیت و اقتدار کشور و خطرهای فرهنگی و اجتماعی نیز از چالش های کاهش فرزندآوری در جوامع است، در این بین زوج های جوان سردمداران جوانی جمعیت هستند و سهم بزرگی از جوانی ایران را با فرزندآوری به دوش می کشند، بنابراین مهم است که دستورات مقام معظم رهبری را در اولویت زندگی خود قرار داده و سهم خود را در تکمیل پازل جوانی ایران افزایش دهند.

در روزگاری که شاید خانواده ها و تازه عروس و دامادها آن طور که باید در اندیشه فرزندآوری نیستند، پای صحبت های زوج جوانی نشستیم که خانواده ای متفاوت از هم نسل های خود دارند و با توجه به بیانات و تاکید مقام معظم رهبری در خصوص فرزندآوری و جوانی جمعیت، سعی کردند سهم چشمگیری در این راستا و برای رسیدن به این هدف داشته باشند و قدمی برای آن بردارند.

همواره علاقه خاصی نسبت به بچه ها و کودکان داشتم / پرجمعیت بودن یکی از ملاک های ازدواجم بود

نرجس و نورالله زوج جوانی هستند که در سال 1386 ازدواج کردند و توانستند بعد از گذشت دو سال از ازدواج خود، برای اولین بار حس مادر شدن و پدر شدن را تجربه کنند؛ پس از آن شش بار دیگر تجربه شیرین و لذت بخش فرزنددار شدن را با تمام وجود درک کرده اند و در حال حاضر هفت فرزند، چهار دختر و سه پسر دارند.

نرجس که مادر هفت فرزند و نماد ایثار و مهربانی مادران ایرانی است و خود را بی وقفه نثار فرزندان می کند، این چنین به خبرنگار ایمنا می گوید: بیست ساله بودم که اولین فرزندم قدم به زندگی ام گذاشت و در اسفند سال گذشته نیز آخرین فرزندم به دنیا آمد، فاصله سنی پسر اول و پسر دوم چهار سال، پسر سوم و دوم سه سال، تفاوت سنی پسرم با دختر بزرگم دو سال و دختران با یکدیگر یک سال ونیم فاصله سنی دارند.

وی ادامه می دهد: در دوران قبل از ازدواج علاقه خاصی نسبت به بچه ها و کودکان داشتم و همیشه مایل بودم در آینده نیز خانواده ای پرجمعیت داشته باشم و یکی از ملاک هایم برای ازدواج را پرجمعیت بودن خانواده همسر قرار داده بودم، اما تقدیر الهی چیز دیگری برایم مقدر کرده بود و وارد خانواده ای کم جمعیت شدم که در آن همسرم به همراه مادرشان زندگی می کردند و پدر همسرم نیز در سال های گذشته به مقام والای شهادت نایل شده بود.

این مادر جوان عنوان می کند: از همان روزهای ابتدایی ازدواجمان دوست داشتم با تعدد فرزندان، نسل خانواده شهید همسرم را گسترش دهم، اما همسرم موافقت آن چنانی نداشت تا زمانی که مقام معظم رهبری در سخنرانی های خود بر فرزندآوری و جوانی جمعیت تاکید بسیار کردند و این امر زمینه را برای موافقت و همراهی همسرم فراهم کرد.

حس مادر شدن همواره تازگی خود را دارد / حس من مانند حس فردی است که در میان باغی پر از گل حضور دارد

نرجس در خصوص حس خود برای اینکه مادر هفت فرزند است، اضافه می کند: حس مادر شدن همواره تازگی خود را دارد و احساسی که برای فرزند اول و آخر به هنگام تولدشان داشتم، تکراری نبوده است؛ حس و حال من مانند فردی است که در میان باغی پر از گل حضور دارد، به جای اینکه من مراقبشان باشم ، آن ها از من مواظبت می کنند.

وی درباره مادری کردن برای هفت فرزند و شیرینی آن می گوید: سختی های بسیاری در تمام زندگی ها وجود دارد، اما سختی مادر شدن با لذت های فراوانی همراه است، چرا که خودم قدم گذاشتن در چنین مسیری را انتخاب کردم و زندگی کردن در چنین خانواده پرجمعیتی را دوست دارم، با جان و دل سختی هایش را می پذیرم، هر چند که شیرینی وجود فرزند تمام سختی های زندگی را از بین می برد.

مادر فعال و بانشاط با بیان حس رضایت خود از زندگی می گوید: زندگی در خانواده پرجمعیت شیرین است، بچه ها در کنار هم بازی می کنند، در کنار هم می خندند، پر انرژی و بانشاط هستند و همین سبب دلچسب شدن زندگی در کنار آن ها می شود، به نظرم خانواده هایی که خود را از داشتن فرزند محروم کردند و در خانه های خلوت زندگی می کنند، به خود ظلم روا می دارند و می بینم بانوانی را که فرزند ندارند و احساس افسردگی و نارضایتی دارند، این بانوان باید بدانند که مرهم مشکلات شان داشتن فرزند است و با حضور فرزند در زندگی به نشاط و شادابی خواهند رسید.

نرجس در خصوص واکنش و نظرات اطرافیان درباره داشتن هفت فرزند اضافه می کند: نظرات افراد با یکدیگر متفاوت بوده، با این حال این موضوع برای بسیاری از افراد جالب و مورد توجه بوده است و با دیدن خانواده پرجمعیتمان خوشحال می شوند و البته گاهی هم برخی متعجب هستند که چگونه این تعداد فرزند را مدیریت می کنیم.

در کنار بچه ها به تمام کارهای شخصی و امور زندگی رسیدگی می کنم

وی در پاسخ به اینکه با داشتن این تعداد فرزند چطور می تواند به کارهای خود رسیدگی کند؟ اظهار می کند: در خانواده پرجمعیت زمانی که تعداد فرزندان به حدود پنج نفر برسد، تمام کارها خود به خود انجام می شود، در کنار بچه ها به تمام کارها و امور زندگی می رسم و نشاط خاصی برای انجام آن ها دارم، همچنین فرزندان بزرگترم که پسر هستند، مرا همراهی می کنند و بسیاری از کارهای خانه را انجام می دهند و این تفاوت در مقایسه با خانواده های کم فرزند، قابل مشاهده است.

این مادر در خصوص همراهی همسر در نگهداری از فرزندان در خانه عنوان می کند: همسرم بسیاری از امورات خانه و تربیت فرزندان را برعهده گرفته است و بهتر از خودم آن را انجام می دهد، او به من روحیه می دهد و حمایتش را همواره در کنار خود احساس می کنم و این باعث شده است بتوانم با کمک او چالش های تربیت و رفع نیاز فرزندان را پشت سر بگذارم، البته زمانی که یک فرزند داشتم، روحیاتم متفاوت تر از زمان حال بود و تا به دنیا آمدن فرزند سوم اجازه نمی دادم کارهای بچه ها را کسی جز خودم انجام دهد، با این حال اگر کمک و حمایت همسر و اطرافیان نبود، به طور قطع نمی توانستم به تنهایی بار مسیولیت مادری را در این چند سال به دوش بکشم .

نرجس با اشاره به مدرک تحصیلی خود و همسرش می گوید: همسرم مدرک فوق دیپلم و خود نیز دیپلم دارم و در حال حاضر مادر و خانه دار هستم، چراکه به آن علاقه دارم و بدان افتخار می کنم، اگر چه فرصت هایی برای ادامه تحصیل وجود داشت، اما مسیر زندگی و اهداف خود را در آن نمی دیدم و سعی کردم در زمینه مادری کردن و تربیت فرزندان علم و مهارت خود را بالا ببرم و هیچ گاه اینگونه نبوده است که به خاطر فرزندان تحصیل را کنار گذاشته باشم .

وی با اشاره به شیرین ترین خاطره از فرزندان ادامه می دهد: شیرین ترین خاطره از فرزندانم مربوط به روزی است که از بیمارستان به همراه فرزند آخرم به خانه آمدیم و هنگام ورود به خانه دیدیم که دیگر بچه هایم منتظر ایستاده بودند و با دیدن من و همسرم شتابان به سمتمان دویدند تا به ملاقات برادر جدیدشان بروند و هرکدام مانند پروانه ای به دور او می گشتند، این خاطره ای دلنشین و به یادماندنی از فرزندانم بود که حس خوبی را درونم ایجاد کرد، چراکه با وجود این تعداد خواهر و برادر، پا به دنیا گذاشتن برادری جدید برای فرزندانم تازگی داشت و برایشان تکراری نشده بود.

یکی از عامل های مشوق برای فرزندآوری بیشتر، ذوق و علاقه فرزندانمان بود

این مادر دلسوز و مهربان در خصوص مزیت های چند فرزندی عنوان می کند: یکی از عامل های مشوق برای فرزندآوری بیشتر، ذوق و علاقه فرزندانمان بود که به داشتن خواهر و برادر جدید عشق داشتند، شاید فرزندان گاهی در ظاهر با یکدیگر بحث کنند، اما هیچ گاه حاضر نیستند با نبود دیگری جای خالی یکدیگر را احساس کنند.

نرجس می افزاید: یکی دیگر از مزیت های چند فرزندی، کسب استقلال در فرزندان است، برای مثال فرزند یک سال و نیمه ام اجازه نمی دهد کسی در دهانش غذا بگذارد و خودش غذا می خورد، سفره می چیند و میل می کند، اما در بعضی از خانواده ها دیده ام که مادر هنوز به دنبال این است تا به فرزند پنج، شش ساله اش غذا دهد.

وی می گوید: بعضی از نیازهای فرزندان با داشتن خواهر و برادر و ارتباط با آن ها رفع می شود، در خانواده های کم جمعیت فرزندان با کمبودهایی مواجه می شوند و والدین سعی می کنند برای جبران این کمبودها، وسایل و امکاناتی را برای فرزند تهیه کنند، اما این رفتارها پاسخگوی کمبود فرزندان نیست و چیزی نمی تواند جای خواهر و برادر را پر کند، کم فرزندی گاهی احساس توقع و نارضایتی را در فرزند افزایش می دهد، اما در خانواده های پرجمعیت با تعداد فرزند بالا، خود فرزندان توقعات کمتری دارند و قناعت پیشه می کنند.

این مادر جوان اضافه می کند: کسی که یک یا دو فرزند دارد، خود را مجبور می کند تا وقت خود را مدام در کنار فرزندان سپری کند، چرا که کسی را ندارد تا فرزندش را به او بسپارد اما در خانواده های چندفرزندی، حین اینکه فرزندان با یکدیگر مشغول بازی و وقت گذرانی هستند، والدین راحت تر به کارها و امور شخصی خود رسیدگی می کند، در واقع فرزندان کمک می کنند تا فرصتی برای والدین فراهم شود و وقت هایی را به خود و امور شخصی اختصاص دهند.

عمل به توصیه مادر و وصیت پدر / فرزند برکت و رزق خود را به همراه می آورد

نورالله که همسر نرجس و پدر هفت فرزند است، به خبرنگار ایمنا می گوید: هرگاه از کار فارغ می شوم و به خانه بازمی گردم، تا زمانی که انرژی داشته باشم و بتوانم به همسرم کمک می کنم و سعی می کنم حامی و نیروبخش او باشم، اگر خریدی داشته باشیم یا بخواهیم دونفره به گردش برویم، فرزندان کوچک تر را به فرزندان بزرگ تر می سپاریم و با همسرم برای خرید خانه یا انجام امور شخصی وقت می گذارنیم.

وی در خصوص حس خود درباره پدر یک خانواده پرجمعیت و پرنشاط که به داشتن یک یا دو فرزند اکتفا نکرده است، ادامه می دهد: پدرم شهید شده بود و خودم تک فرزند بودم و سختی های زندگی تک فرزندی را درک کرده بودم و از آزارها و چالش های تک فرزندی آگاهی داشتم، به همین سبب مایل بودم فرزندان بسیاری داشته باشم تا آن ها این سختی را تجربه نکنند.

این پدر نمونه و فداکار با توصیه به زوج های جوان برای فرزندآوری و بیان اینکه داشتن فرزند شیرینی خاص خود را دارد، اضافه می کند: زوج ها نگران جنبه اقتصادی فرزندآوری نباشند، چرا که فرزند برکت و رزق خود را به همراه می آورد و اینگونه نیست که با تولد خود سبب ایجاد زحمت برای والدین شوند.

نورالله می گوید: گاهی در سختی های زندگی از جایی که فکرش را نمی کردیم، شرایطی برای گشایش و آسایش فراهم می شد، در واقع برکت وجود فرزندان نه تنها سبب کاهش رزق و افزایش خرج خانواده نمی شود، بلکه باعث افزایش رزق می شود، پدرم همیشه می گفت 12 نوه می خواهم و مادرم نیز توصیه هایی را برای فرزندآوری داشت، برای عمل به وصیت پدر و توصیه مادر باز هم حس پدر شدن و داشتن فرزندی جدید را تجربه خواهم کرد.

وی با اشاره به خاطره ای شیرین از فرزندان عنوان می کند: هر زمان از سر کار به خانه بازمی گردم، تمام فرزندان با شوق فراوان به سمت درِ خانه می آیند و با احوال پرسی و بازی کردن خستگی را از وجودم فراری می دهند، فرزندان کوچک ترم نیز کیف را از دستم می گیرند و تمام وقتم با آن ها سپری می شود.

بر این اساس و به تاکید مقام معظم رهبری «اجتماع بزرگ مردم، در جوان ها باید تولید مثل را زیاد کنند و نسل را افزایش دهند، این محدود کردن فرزندان در خانه ها، به این شکل امروزی، خطا است. اگر 10 یا 20 سال آینده و در دوره ها و مرحله های آینده این کشور بتوانیم نسل جوانی که امروز داریم را حفظ کنیم، تمام مشکلات کشور را حل می کنند؛ با آن آمادگی، با آن نشاط، با آن شوقی که در نسل جوان هست و با استعدادی که در ایرانی وجود دارد.»

نیاز است تمام زوج ها و خانواده ها مانند نرجس و نورالله با داشتن نگاهی وسیع، توکل به روزی دهنده مخلوقات و قلبی تپنده برای فرزندان به سهم خود در جوانی جمعیت کشور قدمی کوچک بردارند تا علاوه بر چشیدن طعم زندگی در کنار فرزندان و مشاهده رشد، تربیت و موفقیت آن ها، با افزایش فرزندآوری بتوانند برای آینده کشور خود تصمیم گیری کنند و در ساخت آینده ای بهتر نقش داشته باشند.

پایان خبر وبگردی