نمونه پر شده سفته

پر کردن صحیح سفته برای اطمینان از اعتبار قانونی و جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی ضروری است. این سند تجاری، که در موارد مختلفی مانند ضمانت استخدام، تضمین وام، یا تعهدات مالی عادی کاربرد دارد، نیازمند دقت فراوان در تکمیل هر یک از فیلدهای آن است. اشتباه در هر بخش، از درج مبلغ تا تاریخ و نام گیرنده، می تواند عواقب حقوقی جدی به دنبال داشته باشد و حقوق صادرکننده یا دریافت کننده را تضییع کند. بنابراین، شناخت دقیق از نحوه تکمیل و درک مفاهیم حقوقی پیرامون آن، از اهمیت بالایی برخوردار است.

در ادامه این راهنما، به صورت جامع و کاربردی، ابتدا با تعریف سفته و اجزای آن آشنا می شوید. سپس، نحوه پر کردن هر بخش از سفته به صورت گام به گام و با ذکر جزئیات تشریح خواهد شد. در بخش های بعدی، سه نمونه پر شده سفته برای کاربردهای رایج (ضمانت حسن انجام کار، ضمانت وام و سفته عادی) ارائه می شود تا با مشاهده الگوهای عملی، ابهامات شما برطرف گردد. در نهایت، به مهم ترین نکات حقوقی، خطرات رایج و پرسش های متداول پرداخته می شود تا با دیدی کامل و آگاهانه نسبت به تکمیل و استفاده از این سند مالی اقدام کنید.

سفته؛ ابزاری برای تضمین تعهدات مالی و اهمیت تکمیل صحیح آن

سفته، که در اصطلاح حقوقی به آن «فته طلب» نیز گفته می شود، یک سند تجاری است که به موجب آن، صادرکننده متعهد می شود مبلغ معینی را در موعد مقرر یا عندالمطالبه (به محض رؤیت) به شخص معین یا در وجه حامل (کسی که سفته را در دست دارد) پرداخت کند. این سند، ابزاری مهم برای تضمین تعهدات مالی و اعتباری در معاملات و قراردادها محسوب می شود و کاربردهای گسترده ای در روابط تجاری، کاری و حتی شخصی دارد.

استفاده از سفته به دلیل سهولت در صدور و قابلیت انتقال، از دیرباز مورد توجه بوده است. تجار در گذشته از سفته برای سهولت در جابجایی وجوه و کاهش خطرات سرقت استفاده می کردند. امروزه، با وجود پیشرفت ابزارهای پرداخت الکترونیک، سفته همچنان به عنوان یک ابزار ضمانت مالی قوی و معتبر شناخته می شود. از مهم ترین کاربردهای سفته می توان به ضمانت حسن انجام کار در قراردادهای استخدامی، تضمین بازپرداخت وام های بانکی و شخصی، تضمین پرداخت اقساط یا تعهدات ناشی از قراردادهای خرید و فروش اشاره کرد.

دقت در پر کردن صحیح سفته، نقش حیاتی در اعتبار و قابل استناد بودن آن دارد. هرگونه اشتباه یا نقص در تکمیل فیلدهای سفته، می تواند منجر به ابطال اعتبار تجاری آن شده و حتی در برخی موارد، سفته را به یک سند عادی فاقد ضمانت های اجرایی اسناد تجاری تبدیل کند. علاوه بر این، تکمیل نادرست سفته می تواند بستر سوءاستفاده های حقوقی را فراهم آورد و برای طرفین مشکلاتی جدی ایجاد کند. از این رو، آگاهی کامل از تمامی جزئیات و الزامات قانونی مربوط به نحوه پر کردن سفته امری اجتناب ناپذیر است.

سفته، یک سند تجاری با قابلیت های قانونی مشخص است که برای تضمین تعهدات مالی به کار می رود. دقت در تکمیل تمامی بخش های آن، ضامن اعتبار و جلوگیری از بروز مشکلات حقوقی احتمالی است.

آشنایی با اجزای یک برگ سفته

پیش از آنکه به نمونه پر شده سفته و نحوه تکمیل آن بپردازیم، ضروری است که با اجزای اصلی یک برگ سفته و اهمیت هر کدام آشنا شویم. یک برگ سفته استاندارد معمولاً شامل فیلدهای مشخصی است که تکمیل دقیق هر یک، برای اعتبار قانونی آن الزامی است:

• مبلغ سفته: این قسمت مهم ترین بخش سفته است که مقدار تعهد مالی را به عدد و حروف مشخص می کند.
• گیرنده وجه (در وجه): نام شخص حقیقی یا حقوقی که صادرکننده متعهد به پرداخت وجه به اوست، در این قسمت درج می شود. امکان درج در وجه حامل نیز وجود دارد که پیامدهای حقوقی خاص خود را دارد.
• تاریخ پرداخت (موعد پرداخت): زمان مشخصی که صادرکننده سفته متعهد به پرداخت وجه در آن تاریخ است. این تاریخ می تواند به صورت معین، عندالمطالبه یا به رؤیت باشد.
• تاریخ صدور: تاریخ واقعی که سفته در آن صادر و امضا شده است. این تاریخ با تاریخ پرداخت متفاوت است.
• نام و نام خانوادگی صادرکننده: مشخصات کامل فردی که سفته را صادر و تعهد پرداخت می دهد.
• امضا و مهر صادرکننده: امضا یا مهر صادرکننده، شرط اصلی اعتبار سفته است و نشان دهنده تعهد اوست.
• محل پرداخت: شهری که پرداخت وجه سفته باید در آن انجام شود. این فیلد معمولاً اختیاری است، اما در صورت درج، مکان پرداخت را تعیین می کند.

هر یک از این فیلدها نقش کلیدی در شناسایی طرفین، مبلغ تعهد و زمان ایفای آن دارند. عدم تکمیل صحیح یا نقص در هر یک، می تواند از امتیازات تجاری سفته بکاهد و آن را در حد یک سند عادی تنزل دهد.

آموزش گام به گام نحوه پر کردن سفته

در این بخش، به آموزش گام به گام نحوه پر کردن سفته می پردازیم. فرض بر این است که شما یک برگ سفته خام در اختیار دارید و قصد تکمیل آن را برای اهداف مختلف دارید. با رعایت نکات زیر، می توانید سفته ای صحیح و قانونی تنظیم کنید.

گام ۱: پر کردن مبلغ سفته

مبلغ سفته، همان مقدار وجهی است که صادرکننده متعهد به پرداخت آن می شود. این بخش از اهمیت بالایی برخوردار است و باید با دقت فراوان تکمیل شود. روی هر برگ سفته، معمولاً یک مبلغ اسمی (مثلاً سفته تا مبلغ یکصد میلیون ریال) درج شده است. این مبلغ، حداکثر سقفی است که سفته برای آن اعتبار دارد و نه مبلغی که شما باید در آن بنویسید.

برای پر کردن مبلغ، ابتدا عدد را به صورت ارقام در کادر مربوطه (معمولاً در بالای سفته) بنویسید. سپس، همان مبلغ را به صورت حروف و با دقت کامل در فضای تعبیه شده برای آن درج کنید.
به عنوان مثال، اگر مبلغ سفته صد میلیون ریال است:

به عدد: 100,000,000 ریال

به حروف: یکصد میلیون ریال

در صورت وجود هرگونه مغایرت بین مبلغ عددی و حروفی، طبق قانون، مبلغی که به حروف نوشته شده باشد، معتبر خواهد بود. همچنین، توجه داشته باشید که مبلغی که شما می نویسید، نباید از مبلغ اسمی چاپ شده روی سفته بیشتر باشد. اگرچه در عمل، اگر مبلغ نوشته شده بیشتر از مبلغ اسمی باشد، سفته با همان مبلغ بالاتر معتبر خواهد بود، اما این کار به لحاظ حقوقی می تواند ابهاماتی ایجاد کند. همواره سعی کنید از سفته ای با مبلغ اسمی مناسب برای تعهد خود استفاده کنید.

گام ۲: تعیین گیرنده وجه سفته

بخش گیرنده وجه، مشخص می کند که مبلغ سفته به چه کسی باید پرداخت شود. این قسمت بسیار مهم است و باید با وضوح و دقت تکمیل گردد تا از بروز هرگونه ابهام در مورد ذی نفع سفته جلوگیری شود.

• درج نام شخص حقیقی: اگر گیرنده وجه یک فرد است، نام و نام خانوادگی کامل او را بنویسید. مانند: «آقای احمد محمدی».
• درج نام شخص حقوقی (شرکت یا موسسه): اگر گیرنده وجه یک شرکت یا موسسه است، نام کامل و رسمی آن را درج کنید. مانند: «شرکت توسعه پایدار ایرانیان (سهامی خاص)».
• در وجه حامل: این عبارت به این معنی است که هر کسی که سفته را در دست داشته باشد، حق مطالبه وجه آن را دارد. استفاده از در وجه حامل ریسک های حقوقی بالایی برای صادرکننده دارد، زیرا در صورت گم شدن یا سرقت سفته، هر کسی می تواند خود را دارنده قانونی آن معرفی کند. بنابراین، در سفته های ضمانتی یا سفته هایی با مبالغ بالا، اکیداً توصیه می شود که نام گیرنده به طور دقیق و کامل درج شود و از عبارت در وجه حامل اجتناب گردد.

گام ۳: درج تاریخ پرداخت سفته

تاریخ پرداخت سفته، موعدی است که صادرکننده متعهد به پرداخت وجه در آن زمان می شود. این بخش از سفته می تواند به سه شکل اصلی تکمیل شود:

1. تاریخ معین: رایج ترین حالت است که یک تاریخ مشخص (روز، ماه، سال) برای پرداخت وجه تعیین می شود. مثال: بیستم آبان ماه یک هزار و چهارصد و دو.
2. عندالمطالبه: به این معنی است که وجه سفته به محض مطالبه دارنده، باید پرداخت شود. در این حالت، نیازی به درج تاریخ مشخصی نیست و فقط عبارت عندالمطالبه نوشته می شود.
3. به رؤیت: این روش کمتر رایج است و به معنای پرداخت وجه پس از رؤیت سفته توسط صادرکننده و در یک مهلت معین پس از رؤیت است.

نکته کلیدی برای سفته های ضمانتی: در سفته های ضمانتی (مانند ضمانت حسن انجام کار یا ضمانت وام)، عموماً تاریخ پرداخت درج نمی شود. به جای آن، عبارت بابت ضمانت حسن انجام کار طبق قرارداد شماره [شماره قرارداد] مورخ [تاریخ قرارداد] یا بابت ضمانت وام شماره [شماره وام] مورخ [تاریخ قرارداد وام] نوشته می شود. عدم درج تاریخ پرداخت در این موارد، باعث می شود سفته عندالمطالبه تلقی نگردد و صرفاً در صورت عدم ایفای تعهدات مربوط به ضمانت، قابل مطالبه باشد. این اقدام از سوءاستفاده های احتمالی از سفته در شرایطی که هنوز دلیلی برای مطالبه آن وجود ندارد، جلوگیری می کند.

تبعات حقوقی عدم درج تاریخ پرداخت: اگر سفته ای تاریخ پرداخت نداشته باشد و عبارت عندالمطالبه یا مشابه آن نیز ذکر نشده باشد (که در سفته های ضمانتی توصیه می شود)، این سفته از امتیازات اسناد تجاری محروم می شود و صرفاً به عنوان یک سند عادی تعهدآور قابل طرح دعوا خواهد بود.

گام ۴: درج تاریخ صدور سفته

تاریخ صدور سفته، تاریخی است که سفته عملاً صادر و امضا شده است. این تاریخ با تاریخ پرداخت سفته متفاوت بوده و نشان دهنده زمان ایجاد تعهد اولیه است. درج تاریخ صدور به صورت کامل (روز، ماه، سال) الزامی است و عدم درج آن، سفته را از اعتبار تجاری خارج و به یک سند عادی تبدیل می کند. این تاریخ باید با دقت و به صورت حروف در محل مربوطه نوشته شود.

گام ۵: امضا و مهر صادرکننده

امضا یا مهر صادرکننده، رکن اصلی اعتبار سفته است. بدون امضا یا مهر، سفته حتی به عنوان یک سند عادی نیز فاقد اعتبار است. صادرکننده باید سفته را با امضای خود (و در صورت لزوم، مهر یا اثر انگشت) تأیید کند. در صورتی که صادرکننده توانایی امضا نداشته باشد، اثر انگشت یا مهر او می تواند جایگزین شود، اما بهتر است با تأیید یک شاهد و ذکر این موضوع در سفته صورت پذیرد.

گام ۶: محل پرداخت (اختیاری)

درج محل پرداخت سفته (نام شهر) اختیاری است. در صورت درج، پرداخت وجه سفته باید در آن شهر صورت گیرد. اگر این قسمت خالی بماند، طبق قانون، محل صدور سفته به عنوان محل پرداخت آن تلقی خواهد شد.

نمونه های پر شده سفته برای کاربردهای مختلف

در این بخش، سه نمونه پر شده سفته برای کاربردهای رایج ارائه می شود. از آنجایی که امکان نمایش تصویر واقعی سفته های پر شده وجود ندارد، توضیحات دقیق و گام به گام هر فیلد، به گونه ای ارائه می شود که تصویر ذهنی واضحی از نمونه پر شده سفته برای شما ایجاد کند.

نمونه پر شده سفته برای ضمانت حسن انجام کار / استخدام

سفته ضمانت حسن انجام کار یا سفته ضمانت استخدام، از رایج ترین انواع سفته است که کارفرمایان برای اطمینان از انجام صحیح وظایف شغلی و جلوگیری از ترک کار ناگهانی یا خسارات احتمالی، از کارجویان دریافت می کنند. در این نوع سفته، دقت در عدم درج تاریخ پرداخت و ذکر علت صدور، بسیار حیاتی است.

فرض کنید آقای علی احمدی برای استخدام در شرکت نوآوران نوین سفته ای به مبلغ یک میلیارد ریال به عنوان ضمانت حسن انجام کار ارائه می دهد.

• بخش مبلغ:

  در کادر عددی: 1,000,000,000 ریال

  در کادر حروفی: یک میلیارد ریال

• بخش در وجه:

  نام کامل شرکت گیرنده: شرکت نوآوران نوین (سهامی خاص)

• بخش تاریخ پرداخت:

  این فیلد باید خالی گذاشته شود و به جای آن در فضای سفید بالای سفته یا در پایین آن، عبارت زیر نوشته شود:

  بابت ضمانت حسن انجام کار طبق قرارداد استخدام شماره 1402/123 مورخ 1402/08/15

• بخش تاریخ صدور:

  تاریخ واقعی صدور سفته، مثلاً: پانزدهم آبان یک هزار و چهارصد و دو

• بخش محل پرداخت:

  (اختیاری) مثلاً: تهران

• بخش امضا:

  امضای آقای علی احمدی (صادرکننده)

نکات حقوقی تکمیلی برای سفته حسن انجام کار:

• حتماً در قرارداد استخدام، به شماره سفته ضمانت، مبلغ آن و شرایط دقیق مطالبه سفته اشاره شود.
• کارفرما باید کپی سفته را به کارگر تحویل دهد.
• مطالبه این سفته فقط در صورت تخلف صادرکننده از تعهدات قراردادی امکان پذیر است و کارفرما نمی تواند آن را به صورت عادی به اجرا بگذارد.

نمونه پر شده سفته برای ضمانت وام بانکی / شخصی

سفته ضمانت وام، توسط شخص ضامن برای تضمین بازپرداخت وام توسط وام گیرنده صادر می شود. این نوع سفته نیز معمولاً بدون تاریخ پرداخت است و به قرارداد وام ارجاع داده می شود.

فرض کنید آقای حسن رضایی به عنوان ضامن، برای وام آقای محمد حسینی از بانک اقتصاد نوین سفته ای به مبلغ پانصد میلیون ریال ارائه می دهد.

• بخش مبلغ:

  در کادر عددی: 500,000,000 ریال

  در کادر حروفی: پانصد میلیون ریال

• بخش در وجه:

  نام کامل بانک یا شخص گیرنده: بانک اقتصاد نوین شعبه مرکزی

• بخش تاریخ پرداخت:

  این فیلد باید خالی گذاشته شود و عبارت زیر در فضای سفید سفته نوشته شود:

  بابت ضمانت بازپرداخت وام شماره 987654321 از بانک اقتصاد نوین، طبق قرارداد وام مورخ 1402/07/20

• بخش تاریخ صدور:

  تاریخ واقعی صدور سفته، مثلاً: بیستم مهر یک هزار و چهارصد و دو

• بخش محل پرداخت:

  (اختیاری) مثلاً: اصفهان

• بخش امضا:

  امضای آقای حسن رضایی (صادرکننده و ضامن)

نکات حقوقی تکمیلی برای سفته ضمانت وام:

• حتماً شماره و تاریخ قرارداد وام مربوطه را به دقت در سفته درج کنید.
• اگر پشت سفته امضا می شود، حتماً ذکر شود که امضا بابت ضمانت است تا با ظهرنویسی برای انتقال اشتباه نشود.
• ضامن باید یک کپی از سفته و قرارداد وام را نزد خود نگه دارد.

نمونه پر شده سفته عادی (تاریخ دار)

سفته عادی برای تعهدات مالی مشخص و با تاریخ پرداخت معین صادر می شود. این نوع سفته بیشتر در معاملات تجاری یا شخصی کاربرد دارد که طرفین قصد دارند پرداخت مبلغی را در آینده تضمین کنند.

فرض کنید آقای مهدی کریمی سفته ای به مبلغ دویست میلیون ریال به آقای فرهاد سلیمانی بابت خرید کالا ارائه می دهد که موعد پرداخت آن پانزدهم آذر ماه است.

• بخش مبلغ:

  در کادر عددی: 200,000,000 ریال

  در کادر حروفی: دویست میلیون ریال

• بخش در وجه:

  نام کامل گیرنده: آقای فرهاد سلیمانی

• بخش تاریخ پرداخت:

  تاریخ مشخص پرداخت: پانزدهم آذر یک هزار و چهارصد و دو

• بخش تاریخ صدور:

  تاریخ واقعی صدور سفته، مثلاً: اول آذر یک هزار و چهارصد و دو

• بخش محل پرداخت:

  (اختیاری) مثلاً: شیراز

• بخش امضا:

  امضای آقای مهدی کریمی (صادرکننده)

نکات حقوقی تکمیلی برای سفته تاریخ دار:

• در صورت عدم پرداخت در موعد مقرر، دارنده سفته باید ظرف ده روز از تاریخ سررسید، اقدام به واخواست (اعتراض عدم تأدیه) نماید تا سفته از امتیازات اسناد تجاری برخوردار بماند.
• پس از واخواست، دارنده می تواند ظرف مدت ۵ سال برای مطالبه وجه سفته به دادگاه مراجعه کند.

نکات حقوقی مهم و هشدارهای کلیدی که باید بدانید

تکمیل صحیح نمونه پر شده سفته تنها بخشی از مسئولیت های حقوقی آن است. آگاهی از نکات و هشدارهای زیر، شما را در برابر سوءاستفاده های احتمالی و مشکلات حقوقی محافظت می کند.

خطرات سفته سفید امضا

سفته سفید امضا به سفته ای گفته می شود که فقط توسط صادرکننده امضا شده و سایر فیلدها (مبلغ، تاریخ پرداخت، گیرنده) خالی مانده اند. ارائه سفته سفید امضا، ریسک حقوقی بسیار بالایی دارد و به شدت توصیه می شود از این کار اجتناب کنید. در این حالت، دارنده سفته می تواند به هر مبلغی که بخواهد و به هر تاریخ و نامی، سفته را تکمیل کند و آن را به اجرا بگذارد. اثبات اینکه سفته در ابتدا سفید امضا بوده و خلاف توافق پر شده، بسیار دشوار است و بار اثبات بر دوش صادرکننده خواهد بود. این وضعیت می تواند منجر به تعهدات مالی ناخواسته و بسیار سنگین شود.

اهمیت تنظیم قرارداد کتبی

صرف نظر از نوع سفته (ضمانت حسن انجام کار، ضمانت وام یا سفته عادی)، همواره توصیه می شود که سفته به یک قرارداد کتبی و مشخص ضمیمه شود. این قرارداد باید به وضوح هدف از صدور سفته، مبلغ آن، شماره سفته، شرایط دقیق مطالبه و هرگونه جزئیات مرتبط دیگر را شرح دهد. قرارداد کتبی، ابزاری قوی برای اثبات توافقات طرفین و محدود کردن دامنه اختیارات دارنده سفته است و در صورت بروز اختلاف، به عنوان مستندی معتبر در مراجع قضایی قابل ارائه خواهد بود.

پشت نویسی سفته (ظهرنویسی)

ظهرنویسی یا پشت نویسی سفته به دو منظور اصلی انجام می شود: انتقال سفته و ضمانت سفته.

• ظهرنویسی برای انتقال: در این حالت، دارنده سفته با امضای خود در پشت سفته، آن را به شخص دیگری منتقل می کند و شخص جدید دارنده قانونی سفته و ذی نفع آن خواهد شد.
• ظهرنویسی برای ضمانت: اگر فردی پشت سفته را امضا کند و صراحتاً ذکر کند که امضا بابت ضمانت است، به عنوان ضامن صادرکننده اصلی شناخته می شود. در این صورت، در صورت عدم پرداخت وجه سفته توسط صادرکننده، دارنده می تواند از ضامن نیز وجه را مطالبه کند. عدم ذکر بابت ضمانت در پشت نویسی، ممکن است به عنوان ظهرنویسی برای انتقال تلقی شود و مسئولیت های حقوقی متفاوتی برای امضاکننده ایجاد کند.

حفظ کپی سفته

چه به عنوان صادرکننده سفته و چه به عنوان گیرنده آن، همواره یک کپی واضح از نمونه پر شده سفته نزد خود نگه دارید. کپی سفته، به همراه قرارداد کتبی مربوطه، می تواند در مواقع لزوم (مانند گم شدن اصل سفته، اختلاف بر سر محتوا یا مطالبه وجه) به عنوان سند پشتیبان مورد استفاده قرار گیرد. برای صادرکننده، داشتن کپی سفته به خصوص در مواردی که سفته به عنوان ضمانت ارائه شده، برای اثبات جزئیات و محدودیت های مطالبه آن ضروری است.

مدت زمان مطالبه سفته

مدت زمان مطالبه سفته بسته به نوع آن و انجام اقدامات قانونی لازم، متفاوت است:

• برای سفته های تاریخ دار، در صورت عدم پرداخت در سررسید، دارنده باید ظرف ده روز اقدام به واخواست (اعتراض عدم تأدیه) نماید. پس از واخواست، دارنده می تواند تا پنج سال از تاریخ واخواست، به دادگاه برای مطالبه وجه مراجعه کند.
• برای سفته های عندالمطالبه، دارنده می تواند تا یک سال از تاریخ صدور، برای مطالبه وجه سفته اقدام کند. در صورت عدم پرداخت، مهلت واخواست نیز ۱۰ روز پس از تاریخ مطالبه است.
• در سفته های ضمانتی (که تاریخ پرداخت ندارند و به قرارداد ارجاع داده شده اند)، مهلت مطالبه منوط به عدم ایفای تعهدات قراردادی است و پس از آن، مهلت های قانونی واخواست و مطالبه آغاز می شود.

مراجعه به مشاور حقوقی

سفته و مسائل حقوقی پیرامون آن می تواند پیچیده باشد، به خصوص زمانی که مبالغ بالا یا شرایط خاصی در میان است. پیش از امضای هر سفته، به ویژه سفته های با مبلغ بالا یا سفته های ضمانتی، اکیداً توصیه می شود با یک مشاور حقوقی مجرب مشورت کنید. مشاور حقوقی می تواند شما را از تمامی ابعاد قانونی آگاه ساخته و از بروز اشتباهات پرهزینه جلوگیری کند.

سوالات متداول

آیا می توان مبلغ سفته را با خودکار رنگی نوشت؟

خیر، به دلایل امنیتی و حقوقی، توصیه می شود تمامی اطلاعات سفته از جمله مبلغ آن، با خودکار آبی یا مشکی و با خط خوانا نوشته شود. استفاده از رنگ های دیگر ممکن است در مراحل قضایی ایجاد ابهام یا تردید کند.

در صورت مغایرت مبلغ عددی و حروفی در سفته، کدام معتبر است؟

طبق قانون تجارت، در صورت وجود مغایرت بین مبلغ عددی و حروفی در سفته، مبلغی که به حروف نوشته شده باشد، معتبر خواهد بود. به همین دلیل، در نوشتن مبلغ حروفی باید نهایت دقت را به کار برد.

آیا سفته بدون تاریخ پرداخت اعتبار دارد؟

سفته بدون تاریخ پرداخت، اگر عبارت عندالمطالبه یا مشابه آن نیز ذکر نشده باشد، از امتیازات اسناد تجاری (مانند واخواست و امکان توقیف اموال بدون نیاز به حکم قطعی دادگاه) محروم می شود و صرفاً به عنوان یک سند عادی تعهدآور قابل مطالبه خواهد بود. اما در سفته های ضمانتی، عدم درج تاریخ پرداخت با هدف ارجاع به قرارداد اصلی و جلوگیری از مطالبه زودهنگام صورت می گیرد و کاملاً معتبر است، مشروط بر آنکه علت صدور ضمانت در آن قید شده باشد.

اگر سفته گم شود چه باید کرد؟

در صورت گم شدن سفته، دارنده سفته باید فوراً از طریق یک اظهارنامه رسمی، مفقود شدن سفته را به صادرکننده و ظهرنویس ها (در صورت وجود) اطلاع دهد. سپس، باید با مراجعه به دادگاه، تقاضای ابطال سفته مفقود شده و صدور المثنی را بنماید. این اقدام برای جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی از سفته مفقودی بسیار مهم است.

چگونه می توان اعتبار یک سفته را بررسی کرد؟

اعتبار سفته بیشتر به نحوه تکمیل صحیح آن، امضای صادرکننده و عدم وجود خدشه یا ابهام در فیلدهای آن بستگی دارد. هیچ سیستم ثبت مرکزی برای سفته ها وجود ندارد که بتوان اعتبار آن را آنلاین بررسی کرد. بهترین راه برای اطمینان از اعتبار و جلوگیری از مشکلات، دقت در هنگام دریافت سفته، مقایسه امضا با امضای شخص و تطبیق آن با قراردادهای مربوطه و در صورت لزوم، استعلام از مشاور حقوقی است.

سفته را از کجا می توان تهیه کرد؟

برگه های سفته توسط بانک ملی جمهوری اسلامی ایران منتشر می شود و می توان آن را از شعب بانک ملی یا باجه های پستی تهیه کرد. مبلغی که برای خرید سفته پرداخت می شود، در واقع مالیات سفته (حق تمبر) است که بر اساس مبلغ اسمی چاپ شده بر روی سفته تعیین می گردد.

نتیجه گیری

سفته به عنوان یکی از مهم ترین اسناد تجاری و ابزار تضمین تعهدات مالی، نقش حیاتی در روابط اقتصادی و حقوقی افراد و کسب وکارها ایفا می کند. تکمیل صحیح و دقیق نمونه پر شده سفته، با رعایت تمامی جزئیات و الزامات قانونی، نه تنها اعتبار حقوقی آن را تضمین می کند بلکه از بروز اختلافات و سوءاستفاده های احتمالی نیز جلوگیری می نماید. آگاهی از نحوه پر کردن هر فیلد، شناخت تفاوت های سفته عادی و ضمانتی، و درک نکات حقوقی مرتبط با آن، برای هر فردی که با این سند سروکار دارد، ضروری است.

تأکید بر این نکته مهم است که حتی یک اشتباه کوچک در درج مبلغ، نام گیرنده یا تاریخ می تواند پیامدهای سنگینی به دنبال داشته باشد. خطرات ناشی از سفته سفید امضا و اهمیت تنظیم قرارداد کتبی مکمل، هشدارهایی جدی برای تمامی کاربران این سند محسوب می شوند. بنابراین، همواره با دقت، آگاهی کامل و در صورت لزوم با مشورت حقوقی، نسبت به صدور یا دریافت سفته اقدام کنید تا از حفظ حقوق خود و جلوگیری از هرگونه مشکل در آینده اطمینان حاصل نمایید.