سایت های استخراج ابری اتریوم

پس از رویداد مهم The Merge و مهاجرت شبکه اتریوم به مکانیزم اثبات سهام (Proof-of-Stake)، استخراج اتریوم (ETH) به روش های سنتی و همچنین از طریق سایت های استخراج ابری دیگر امکان پذیر نیست. اگرچه این تغییر برای بسیاری از جویندگان سود در دنیای ارزهای دیجیتال ناآشنا مانده است، اما واقعیت این است که هر پلتفرمی که امروز ادعای «استخراج ابری اتریوم» را داشته باشد، باید با احتیاط فراوان و به عنوان یک پروژه مشکوک تلقی شود. در این مقاله، به صورت جامع به این موضوع می پردازیم که چرا استخراج اتریوم دیگر ممکن نیست، جایگزین معتبر آن یعنی «استیکینگ اتریوم» را معرفی می کنیم و در نهایت، مفهوم کلی استخراج ابری برای سایر ارزهای دیجیتال قابل استخراج را توضیح داده و راهنمایی های لازم برای تشخیص پلتفرم های معتبر از کلاهبرداری ها را ارائه خواهیم داد تا خوانندگان دیدگاهی شفاف و به روز در این حوزه به دست آورند.

۱. استخراج اتریوم (ETH) در گذشته: مروری بر Proof-of-Work

مفهوم استخراج (Mining) در دنیای ارزهای دیجیتال، به فرآیندی اطلاق می شود که طی آن، تراکنش های انجام شده در یک شبکه بلاکچینی تأیید و بلوک های جدیدی به زنجیره اضافه می شوند. این فرآیند که بر اساس الگوریتم اجماع اثبات کار (Proof-of-Work – PoW) استوار است، نیازمند قدرت محاسباتی بالا و حل معادلات پیچیده ریاضی توسط ماینرها (استخراج کنندگان) است. ماینرها با استفاده از سخت افزارهای تخصصی، برای یافتن هش معتبر یک بلوک با یکدیگر رقابت می کنند و هر کس که زودتر موفق شود، پاداش دریافت می کند.

در شبکه اتریوم، پیش از رویداد The Merge، این فرآیند با استفاده از الگوریتم Ethash صورت می گرفت. ماینرها با بهره گیری از کارت های گرافیک (GPU) قدرتمند یا دستگاه های ای سیک (ASIC) طراحی شده برای اتریوم، تراکنش ها را در بلوک ها جمع آوری کرده، آن ها را تأیید و به بلاکچین اضافه می کردند. در ازای این کار، پاداشی به صورت توکن های اتر (ETH) جدید و کارمزدهای تراکنش های موجود در بلوک دریافت می کردند.

استخراج سنتی اتریوم، همانند بیت کوین، دارای مزایا و معایب خاص خود بود. از مزایای آن می توان به امکان کسب درآمد غیرفعال، پتانسیل سود بالا در صورت رشد قیمت اتریوم و مشارکت مستقیم در تأمین امنیت و غیرمتمرکزسازی شبکه اشاره کرد. با این حال، معایب قابل توجهی نیز داشت که از جمله آن ها می توان به هزینه بالای تهیه سخت افزارهای تخصصی (ریگ های ماینینگ)، مصرف بسیار زیاد انرژی الکتریکی که منجر به افزایش قبوض برق و نگرانی های زیست محیطی می شد، و دشواری های نگهداری و خنک سازی تجهیزات اشاره کرد. همچنین، با افزایش سختی شبکه و تعداد ماینرها، سودآوری برای ماینرهای انفرادی کاهش یافته و بیشتر به سمت استخرهای استخراج (Mining Pools) متمایل می شد.

۲. پایان استخراج اتریوم: The Merge و تولد Proof-of-Stake

یکی از مهم ترین تحولات در تاریخ ارزهای دیجیتال، رویداد The Merge (ادغام) بود که در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲ (۲۴ شهریور ۱۴۰۱) در شبکه اتریوم به وقوع پیوست. این رویداد، که نتیجه سال ها تحقیق و توسعه بود، به معنای مهاجرت کامل شبکه اتریوم از الگوریتم اثبات کار (PoW) به الگوریتم اثبات سهام (Proof-of-Stake – PoS) بود. هدف اصلی از این مهاجرت، افزایش مقیاس پذیری، کاهش مصرف انرژی و بهبود امنیت کلی شبکه اتریوم بود.

مکانیزم اثبات سهام (PoS) به کلی با اثبات کار (PoW) متفاوت است. در PoS، به جای ماینرها که با قدرت محاسباتی خود رقابت می کنند، اعتبارسنج ها (Validators) مسئول تأیید تراکنش ها و ایجاد بلوک های جدید هستند. اعتبارسنج ها برای مشارکت در فرآیند اجماع، باید مقدار مشخصی از توکن های بومی شبکه (در مورد اتریوم، ۳۲ ETH) را به عنوان سهم (Stake) قفل یا به اصطلاح استیک کنند. این سهم به عنوان تضمین حسن نیت آن ها عمل می کند و در صورت رفتارهای مخرب یا غیرصادقانه، بخشی یا تمام آن از بین خواهد رفت (مفهوم Slashing).

با مهاجرت کامل اتریوم به PoS، نیاز به حل معادلات پیچیده توسط ماینرها و مصرف انرژی عظیم مرتبط با آن به طور کامل از بین رفت. به بیان صریح تر، پس از The Merge، هیچ روش معتبر و قانونی برای استخراج اتریوم (ETH) با استفاده از سخت افزارهای ماینینگ یا سرویس های ابری وجود ندارد و این فرآیند به طور کامل متوقف شده است. اعتبارسنج ها اکنون با نگهداری سهم خود و پردازش تراکنش ها، پاداش دریافت می کنند که این پاداش از کارمزد تراکنش ها و تورم شبکه تامین می شود، نه از طریق ایجاد توکن های جدید توسط ماینینگ.

۳. استخراج ابری (Cloud Mining) چیست؟ (مفهوم عمومی)

استخراج ابری (Cloud Mining) به روشی گفته می شود که در آن کاربران می توانند بدون نیاز به خرید، نصب و نگهداری سخت افزارهای ماینینگ گران قیمت، در فرآیند استخراج ارزهای دیجیتال مشارکت کنند. در این مدل، شرکت های ارائه دهنده خدمات استخراج ابری، مراکز داده بزرگ و تجهیزات ماینینگ (ریگ های ماینینگ یا دستگاه های ASIC) را در اختیار دارند و قدرت پردازشی (هش ریت) این تجهیزات را به صورت قراردادی به کاربران اجاره می دهند.

مزایای ظاهری استخراج ابری در نگاه اول جذاب به نظر می رسد: عدم نیاز به دانش فنی عمیق در زمینه سخت افزار، صرفه جویی در هزینه های اولیه خرید دستگاه، عدم نیاز به پرداخت قبوض برق گزاف، و حذف مسائل مربوط به سروصدا و گرمای تولیدشده توسط ماینرها. کاربر تنها با پرداخت مبلغی برای اجاره هش ریت، می تواند به سادگی از راه دور در فرآیند استخراج مشارکت کرده و سود حاصله را دریافت کند.

با این حال، استخراج ابری دارای معایب و خطرات ذاتی قابل توجهی است که آگاهی از آن ها برای هر سرمایه گذاری ضروری است. بزرگترین و رایج ترین خطر، ریسک بالای کلاهبرداری است. بسیاری از سایت های استخراج ابری با وعده سودهای تضمینی و بالا، اقدام به جذب سرمایه کاربران می کنند و در نهایت بدون پرداخت سود یا بازگرداندن سرمایه، ناپدید می شوند. از دیگر معایب می توان به عدم کنترل کاربر بر تجهیزات و فرآیند استخراج، عدم شفافیت در مورد عملیات واقعی شرکت، و سودآوری کمتر نسبت به استخراج سنتی (در صورت موفقیت آمیز بودن) به دلیل کارمزدها و هزینه های نگهداری شرکت میزبان اشاره کرد. علاوه بر این، در صورت نوسانات قیمت ارز دیجیتال یا افزایش سختی شبکه، ممکن است حتی بازگشت سرمایه اولیه نیز تضمین نشود.

۴. آیا سایت های استخراج ابری اتریوم در حال حاضر وجود دارند؟ (پاسخ قطعی و هشدار)

همان طور که پیش تر اشاره شد، با مهاجرت کامل شبکه اتریوم به مکانیزم اثبات سهام (PoS) در رویداد The Merge، فرآیند استخراج اتریوم (ETH) به طور کامل متوقف شده است. این بدان معناست که دیگر هیچ ماینری در شبکه اتریوم فعالیت نمی کند و هیچ راهی برای کسب اتر از طریق حل مسائل محاسباتی وجود ندارد. بنابراین، پاسخ صریح و قاطع این است: خیر، هیچ سایت استخراج ابری «معتبری» برای استخراج اتریوم (ETH) پس از The Merge وجود ندارد.

هر پلتفرم یا وب سایتی که در حال حاضر ادعا می کند خدمات استخراج ابری اتریوم را ارائه می دهد، به احتمال قریب به یقین یک طرح کلاهبرداری (Scam) است. این سایت ها اغلب از ناآگاهی کاربران نسبت به تغییر مکانیزم اتریوم سوءاستفاده کرده و با وعده های دروغین، سرمایه آن ها را جذب می کنند.

هشدار جدی: هر وب سایتی که پس از رویداد The Merge در سپتامبر ۲۰۲۲، ادعای استخراج ابری اتریوم (ETH) را دارد، به طور قطعی یک کلاهبرداری است و باید از آن دوری کرد. هیچ راه مشروعی برای استخراج ETH در حال حاضر وجود ندارد.

نشانه های بارز سایت های کلاهبرداری با ادعای استخراج ابری اتریوم:

• وعده سودهای تضمینی و بسیار بالا: هیچ سرمایه گذاری قانونی در بازار رمزارزها، به ویژه با این سطح از نوسان، نمی تواند سودهای تضمینی و غیرواقعی ارائه دهد.
• عدم شفافیت در مورد تیم یا لوکیشن: سایت های کلاهبرداری معمولاً اطلاعاتی درباره بنیان گذاران، تیم توسعه، یا آدرس فیزیکی شرکت ارائه نمی دهند یا اطلاعاتی جعلی منتشر می کنند.
• درخواست واریز اولیه بالا بدون توضیح منطقی: آن ها ممکن است برای فعال سازی حساب یا دسترسی به خدمات خاص، از شما بخواهند مبالغ قابل توجهی را واریز کنید.
• عدم امکان برداشت سرمایه: این سایت ها ممکن است در ابتدا اجازه برداشت های کوچک را بدهند تا اعتماد کاربر را جلب کنند، اما پس از سرمایه گذاری بیشتر، برداشت ها مسدود می شوند.
• نظرات و بررسی های جعلی: وب سایت ها یا کانال های تلگرامی که فقط نظرات مثبت و غیرواقعی را به نمایش می گذارند، نشانه های فریبکاری هستند.
• طرح های پونزی (Ponzi Schemes): اغلب با استفاده از سرمایه کاربران جدید، سود کاربران قدیمی تر را پرداخت می کنند تا زمانی که حجم پول ورودی کاهش یابد و ناگهان ناپدید شوند.

چرا این سایت ها خطرناک هستند؟ استفاده از این پلتفرم ها به معنای از دست دادن کامل سرمایه، و در مواردی، لو رفتن اطلاعات شخصی حساس است. هوشیاری و تحقیق همه جانبه، تنها راهکار در برابر این نوع کلاهبرداری هاست.

۵. جایگزین استخراج ابری اتریوم: استیکینگ (Staking) اتریوم

با حذف استخراج از شبکه اتریوم، جایگزین اصلی و معتبر برای مشارکت در امنیت شبکه و کسب درآمد از اتریوم، استیکینگ (Staking) است. استیکینگ فرآیندی است که در آن کاربران توکن های ETH خود را برای پشتیبانی از عملیات شبکه قفل می کنند. با این کار، آن ها به عنوان اعتبارسنج (Validator) یا نماینده ای از اعتبارسنج ها عمل کرده و در ازای مشارکت خود، پاداش دریافت می کنند.

در شبکه اتریوم بر پایه PoS، اعتبارسنج ها وظیفه دارند تراکنش ها را تأیید کنند، بلوک های جدید بسازند و اعتبار شبکه را حفظ کنند. برای انجام این وظایف، آن ها باید حداقل ۳۲ ETH را در یک قرارداد هوشمند مخصوص قفل کنند. این مکانیسم تضمین می کند که اعتبارسنج ها رفتار صادقانه ای داشته باشند، زیرا سهم آن ها در خطر از دست رفتن (slashing) است اگر قوانین را نقض کنند.

۵.۱. روش های استیکینگ اتریوم:

برای استیکینگ اتریوم، چندین روش با سطوح مختلف پیچیدگی، نیاز سرمایه و انعطاف پذیری وجود دارد که کاربران می توانند بر اساس شرایط خود انتخاب کنند:

۵.۱.۱. استیکینگ انفرادی (Solo Staking)

این روش، مستقیم ترین و غیرمتمرکزترین راه برای استیکینگ است. کاربر باید حداقل ۳۲ ETH را در یک کیف پول مخصوص (مانند Metamask یا Ledger) نگهداری کرده و یک گره (Node) اعتبارسنجی را اجرا کند. این کار نیازمند دانش فنی قابل توجه در راه اندازی و نگهداری سرور، اتصال به اینترنت پرسرعت و پایدار و همچنین مدیریت نرم افزار گره است. مزیت اصلی استیکینگ انفرادی، کنترل کامل بر دارایی ها و مشارکت مستقیم در امنیت شبکه است. با این حال، ریسک از دست دادن بخشی از سرمایه در صورت قطع اتصال یا رفتار نادرست (slashing) و نیاز به سرمایه اولیه بالا (۳۲ ETH) از معایب آن محسوب می شود.

۵.۱.۲. استیکینگ از طریق استخرهای استیکینگ مایع (Liquid Staking Pools)

این روش به کاربرانی که کمتر از ۳۲ ETH دارند یا نمی خواهند یک گره کامل راه اندازی کنند، امکان مشارکت در استیکینگ را می دهد. در این استخرها (مانند Lido Finance یا Rocket Pool)، کاربران می توانند هر میزان ETH را استیک کنند. در ازای ETH استیک شده، یک توکن مشتق شده (مثلاً stETH در Lido یا rETH در Rocket Pool) دریافت می کنند. این توکن مشتق شده نمایانگر ETH استیک شده به اضافه پاداش های کسب شده است و قابل معامله در بازارهای ثانویه است که به آن نقدشوندگی می بخشد. این روش، انعطاف پذیری بالا، حداقل سرمایه کمتر و کاهش پیچیدگی فنی را فراهم می کند، اما شامل ریسک های مرتبط با قرارداد هوشمند پلتفرم و اتکاء به متمرکزسازی در استخر است.

۵.۱.۳. استیکینگ از طریق صرافی های متمرکز (Centralized Exchange Staking)

بسیاری از صرافی های ارز دیجیتال بزرگ و معتبر (مانند Binance Staking, Kraken Staking, Coinbase Staking) خدمات استیکینگ اتریوم را ارائه می دهند. این روش ساده ترین راه برای کاربران عادی است، زیرا صرافی تمام پیچیدگی های فنی مربوط به راه اندازی گره و مدیریت اعتبارسنجی را بر عهده می گیرد. کاربران می توانند با حداقل سرمایه بسیار کم (حتی کسری از یک ETH) شروع به استیکینگ کنند. مزایای این روش سادگی و دسترسی آسان است. با این حال، معایب قابل توجهی نیز دارد: عدم کنترل بر کلیدهای خصوصی دارایی (شعار نه کلید شما، نه کوین شما)، ریسک متمرکزسازی و امنیتی صرافی (خطر هک یا ورشکستگی صرافی)، و همچنین کارمزدهایی که صرافی از پاداش استیکینگ کسر می کند. برای کاربران ایرانی، موضوع احراز هویت (KYC) و ریسک مسدود شدن حساب به دلیل تحریم ها نیز مطرح است.

۵.۲. مقایسه روش های استیکینگ اتریوم

ویژگی	استیکینگ انفرادی	استخرهای استیکینگ مایع	صرافی های متمرکز
حداقل سرمایه	۳۲ ETH	هر میزان (بسیار کم)	هر میزان (بسیار کم)
کنترل بر کلیدها	کامل	وابسته به استخر	ندارد (کلیدها در اختیار صرافی)
نیاز فنی	بالا	کم	صفر
نقدشوندگی	پایین (ETH قفل می شود)	بالا (از طریق توکن مشتق شده)	متوسط (وابسته به صرافی)
ریسک متمرکزسازی	پایین	متوسط	بالا
ریسک Slashing	بالا (در صورت اشتباه کاربر)	کم (پلتفرم مدیریت می کند)	کم (پلتفرم مدیریت می کند)
کارمزدها	هزینه سخت افزار/برق	کارمزد استخر	کارمزد صرافی

انتخاب بهترین روش استیکینگ به میزان سرمایه، دانش فنی، تحمل ریسک و نیاز به نقدشوندگی کاربر بستگی دارد. برای اکثر کاربران با سرمایه کمتر از ۳۲ ETH و دانش فنی محدود، استخرهای استیکینگ مایع یا صرافی های متمرکز گزینه های مناسب تری هستند، البته با آگاهی کامل از ریسک های مربوطه.

۶. معرفی پلتفرم های معتبر برای استیکینگ اتریوم (ETH Staking Platforms)

پس از درک مکانیزم و روش های استیکینگ، آشنایی با پلتفرم های معتبر برای انجام این فرآیند از اهمیت بالایی برخوردار است. انتخاب پلتفرم مناسب می تواند بر امنیت دارایی ها، میزان سودآوری و تجربه کلی کاربر تأثیرگذار باشد.

۶.۱. Lido Finance

لیدو فایننس (Lido Finance) یکی از بزرگترین و محبوب ترین پلتفرم های استیکینگ مایع برای اتریوم است. این پلتفرم به کاربران اجازه می دهد تا هر میزان ETH را استیک کنند و در ازای آن، توکن stETH (Staked ETH) دریافت کنند. stETH یک توکن ERC-20 است که ارزش آن تقریباً ۱:۱ با ETH استیک شده برابر است و به طور مداوم پاداش های استیکینگ را به حساب کاربر اضافه می کند. این توکن همچنین نقدشوندگی بالایی دارد و می توان آن را در دیفای (DeFi) استفاده کرد یا در صرافی ها معامله نمود.

• مزایا: حداقل سرمایه کم، نقدشوندگی بالا، سادگی در استفاده، جامعه بزرگ و فعال.
• ریسک ها: ریسک قرارداد هوشمند (احتمال وجود باگ در کد)، ریسک depeg شدن stETH از ETH (هرچند نادر است)، و متمرکزسازی نسبی به دلیل سهم بازار بزرگ لیدو.

۶.۲. Rocket Pool

راکت پول (Rocket Pool) یکی دیگر از راه حل های استیکینگ مایع است که رویکردی غیرمتمرکزتر را ارائه می دهد. این پلتفرم به دو نوع کاربر اجازه مشارکت می دهد: کسانی که می خواهند ETH استیک کنند و کسانی که می خواهند نود اعتبارسنجی راه اندازی کنند (Node Operators). کاربران با استیک کردن ETH، توکن rETH دریافت می کنند که پاداش ها را در خود انباشته می کند و به طور خودکار رشد می کند. این پلتفرم به دلیل تمرکز بر غیرمتمرکزسازی و حداقل نیاز به ۱۶ ETH برای راه اندازی یک مینی نود (در کنار ۱۶ ETH استیک شده توسط کاربران دیگر)، محبوبیت زیادی دارد.

• مزایا: تمرکز بر غیرمتمرکزسازی، نقدشوندگی از طریق rETH، پاداش های رقابتی، جامعه قوی.
• ریسک ها: پیچیدگی نسبی برای Node Operators، ریسک قرارداد هوشمند، نیاز به حداقل ۱۶ ETH برای راه اندازی نود.

۶.۳. صرافی های معتبر (مانند Binance Staking, Kraken Staking, Coinbase Staking)

صرافی های متمرکز بزرگ، گزینه ای بسیار ساده برای استیکینگ اتریوم ارائه می دهند. این صرافی ها تمام فرآیند فنی را مدیریت می کنند و کاربران می توانند با هر مبلغی شروع به استیکینگ کنند. از جمله این صرافی ها می توان به بایننس، کراکن و کوین بیس اشاره کرد.

• مزایا: سادگی و راحتی بالا، حداقل سرمایه بسیار کم، عدم نیاز به دانش فنی.
• معایب: عدم کنترل بر کلیدهای خصوصی (دارایی ها در اختیار صرافی است)، ریسک امنیتی صرافی (خطر هک یا ورشکستگی)، متمرکزسازی (افزایش قدرت صرافی در شبکه)، کارمزد بالاتر (صرافی بخشی از پاداش را به عنوان کارمزد کسر می کند).
• نکات مهم برای کاربران ایرانی: با توجه به تحریم های بین المللی، کاربران ایرانی ممکن است با محدودیت های احراز هویت (KYC) مواجه شوند یا در معرض خطر مسدود شدن حساب و از دست دادن دارایی های خود قرار گیرند. استفاده از این صرافی ها برای استیکینگ اتریوم نیازمند تحقیق کامل و پذیرش ریسک های بالا است. توصیه می شود در صورت امکان، از پلتفرم های غیرمتمرکزتر استفاده شود یا با آگاهی کامل از تمامی خطرات اقدام شود.

نکات مهم قبل از شروع استیکینگ:

• تحقیق شخصی (DYOR): همیشه قبل از سرمایه گذاری در هر پلتفرم یا روش استیکینگ، تحقیقات کامل و شخصی انجام دهید.
• درک ریسک ها: ریسک های احتمالی مانند ریسک قرارداد هوشمند، ریسک slashing، ریسک بازار و ریسک متمرکزسازی را به خوبی درک کنید.
• امنیت کیف پول: در صورت استفاده از استیکینگ انفرادی یا استخرهای غیرمتمرکز، از کیف پول های امن و سخت افزاری برای نگهداری دارایی های خود استفاده کنید.

۷. استخراج ابری برای سایر ارزهای دیجیتال: (پلتفرم های معتبر برای PoW Coins)

با توجه به اینکه اتریوم دیگر قابل استخراج نیست، اما بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر همچنان از الگوریتم اثبات کار (PoW) استفاده می کنند و می توان آن ها را استخراج کرد. بیت کوین (Bitcoin) برجسته ترین نمونه است، اما ارزهای دیگری مانند لایت کوین (Litecoin)، دوج کوین (Dogecoin)، اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC)، زی کش (Zcash) و مونرو (Monero) نیز همچنان از طریق استخراج قابل کسب هستند. برای افرادی که تمایل به استخراج بدون خرید و نگهداری سخت افزار را دارند، استخراج ابری برای این ارزها می تواند گزینه ای مطرح باشد. با این حال، تأکید می شود که تمامی پلتفرم های استخراج ابری، حتی آن هایی که معتبر به نظر می رسند، دارای ریسک های ذاتی هستند و سرمایه گذاری در آن ها نیازمند تحقیق و بررسی دقیق است.

در ادامه، به معرفی چند پلتفرم شناخته شده در حوزه استخراج ابری (برای ارزهای PoW) می پردازیم. این معرفی به معنای توصیه سرمایه گذاری نیست و تنها جهت آشنایی خوانندگان با گزینه های موجود است:

۷.۱. Ecos

Ecos یک شرکت استخراج ابری است که در سال ۲۰۱۷ در ارمنستان تاسیس شد و بیشتر بر استخراج بیت کوین متمرکز است. این پلتفرم خدمات متنوعی از جمله استخراج ابری، هاستینگ سخت افزار، کیف پول و صرافی داخلی را ارائه می دهد. Ecos دارای اپلیکیشن موبایل برای اندروید و iOS است و به کاربران امکان می دهد با اجاره قدرت هش، بیت کوین استخراج کنند.

• ویژگی ها: قراردادهای استخراج ابری قابل تنظیم، پرداخت های روزانه، پشتیبانی ۲۴/۷.
• نکات: برخی گزارش ها حاکی از افزایش کارمزدها و عدم همخوانی درآمد با ادعاهای اولیه بوده است.

۷.۲. HashShiny

HashShiny از سال ۲۰۱۷ فعالیت می کند و از الگوریتم های مختلفی برای استخراج ارزهایی مانند بیت کوین، اتریوم کلاسیک، زی کش، دش، لایت کوین و دوج کوین پشتیبانی می کند. یکی از مزایای این پلتفرم، امکان استخراج همزمان چند ارز با خرید یک قرارداد است.

• ویژگی ها: ارائه هش پاور رایگان برای کاربران جدید (معمولاً برای مدت محدود)، قراردادهای بلندمدت.
• نکات: تغییر دامنه و عدم شفافیت در سابقه نظرات کاربران در پلتفرم های مستقل، نیازمند احتیاط بیشتر است.

۷.۳. BeMine

BeMine که فعالیت خود را در سال ۲۰۱۸ آغاز کرده است، به کاربران امکان می دهد قدرت هش دستگاه های سازگار با الگوریتم های مختلف (مانند SHA-256 برای بیت کوین) را اجاره کنند. علاوه بر استخراج ابری، این پلتفرم خدمات «Mining Hotel» را نیز ارائه می دهد که به کاربران اجازه می دهد دستگاه های خود را در مراکز داده BeMine میزبانی کنند.

• ویژگی ها: پشتیبانی از طیف وسیعی از ارزهای قابل استخراج (بیت کوین، اتریوم کلاسیک، دوج کوین، لایت کوین و …)، پلن های دموی رایگان.
• نکات: این پلتفرم در گذشته امتیازات مثبت خود را در TrustPilot از دست داده است که نیاز به بررسی دقیق تر از سوی کاربر را ضروری می کند.

تأکید مهم: معرفی این سایت ها به هیچ عنوان توصیه ای برای سرمایه گذاری در آن ها نیست و صرفاً جهت ارائه اطلاعات جامع است. بازار استخراج ابری مملو از ریسک است و هرگز نباید سرمایه ای را وارد این حوزه کنید که توان از دست دادنش را ندارید. همیشه قبل از هر اقدامی، تحقیقات کامل و مستقل خود را انجام دهید و از اعتبار و تاریخچه شرکت مورد نظر اطمینان حاصل کنید.

۸. چگونه سایت های معتبر استخراج ابری (برای سایر ارزها) را تشخیص دهیم؟

همان طور که پیش تر اشاره شد، فضای استخراج ابری پتانسیل بالایی برای کلاهبرداری دارد. تشخیص پلتفرم های معتبر از پروژه های فریبنده نیازمند دقت و انجام تحقیقات همه جانبه است. در اینجا به برخی از مهم ترین نکاتی که باید هنگام بررسی اعتبار یک سایت استخراج ابری (برای ارزهای PoW) به آن ها توجه کنید، اشاره می شود:

۸.۱. بررسی سابقه و اعتبار شرکت

به دنبال اطلاعاتی درباره تاریخچه فعالیت شرکت، سال تاسیس و تیم بنیان گذار و توسعه دهنده آن باشید. شرکت های معتبر معمولاً اطلاعات شفافی در این زمینه ارائه می دهند. بررسی کنید که آیا شرکت در رسانه های معتبر حوزه رمزارزها پوشش خبری داشته است یا خیر.

۸.۲. مشاهده نظرات کاربران در پلتفرم های بی طرف

سایت هایی مانند TrustPilot، ScamAdvisor یا انجمن های تخصصی رمزارزها (مانند Reddit) می توانند منبع خوبی برای مشاهده نظرات کاربران واقعی باشند. با این حال، به خاطر داشته باشید که نظرات (چه مثبت و چه منفی) می توانند جعلی باشند. به دنبال الگوهای تکراری در نظرات و تناقضات باشید. امتیازات بسیار بالا یا بسیار پایین، بدون جزئیات منطقی، می توانند هشداردهنده باشند.

۸.۳. شفافیت در هزینه ها، کارمزدها و قراردادها

یک پلتفرم معتبر، تمام جزئیات مربوط به هزینه های قرارداد، کارمزدهای نگهداری، کارمزدهای برداشت و سایر هزینه های پنهان را به صورت کاملاً شفاف و واضح در اختیار کاربران قرار می دهد. از قراردادهایی که بندهای مبهم دارند یا به صورت ناگهانی تغییر می کنند، دوری کنید.

۸.۴. امکان دسترسی به اطلاعات سخت افزاری و مراکز داده

شرکت های استخراج ابری معتبر اغلب تصاویری از مراکز داده خود، نوع و تعداد دستگاه های ماینینگ مورد استفاده، و حتی گاهی اوقات امکان بازدید مجازی یا گزارش های تأییدشده از سوی نهادهای ثالث را ارائه می دهند. عدم وجود این شفافیت می تواند نشانه ای از این باشد که شرکت در واقع هیچ سخت افزار واقعی برای استخراج ندارد.

۸.۵. پشتیبانی قوی و پاسخگو

یک تیم پشتیبانی مشتری فعال و پاسخگو، نشان دهنده تعهد شرکت به کاربران خود است. سعی کنید قبل از سرمایه گذاری، با تیم پشتیبانی تماس بگیرید و سوالات خود را مطرح کنید تا از کیفیت پاسخگویی آن ها مطمئن شوید.

۸.۶. پروتکل های امنیتی

پلتفرم باید از پروتکل های امنیتی قوی برای محافظت از حساب های کاربران و دارایی های آن ها استفاده کند. این شامل احراز هویت دو مرحله ای (2FA)، رمزگذاری داده ها و سایر اقدامات امنیتی استاندارد است.

۸.۷. واقع بینی در مورد سودآوری

هیچ پلتفرم استخراج ابری نمی تواند سودهای تضمینی و غیرواقعی ارائه دهد. سودآوری استخراج به عوامل زیادی از جمله قیمت ارز دیجیتال، سختی شبکه، هزینه برق و کارمزدهای پلتفرم بستگی دارد. وعده های سود ثابت و نجومی، نشانه ای قطعی از کلاهبرداری است.

در نهایت، همیشه با مبالغ کم شروع کنید و به تدریج و پس از کسب اعتماد، در صورت تمایل، سرمایه خود را افزایش دهید. این رویکرد به شما کمک می کند تا ریسک احتمالی از دست دادن سرمایه را به حداقل برسانید.

جمع بندی

اتریوم، دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار، پس از رویداد تاریخی The Merge، مکانیزم اجماع خود را از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) تغییر داد. این تحول بنیادین، به معنای پایان کامل استخراج اتریوم (ETH) است. بنابراین، هرگونه جستجو برای «سایت های استخراج ابری اتریوم» در دنیای امروز رمزارزها، باید با آگاهی از این واقعیت همراه باشد که هیچ پلتفرم معتبری در حال حاضر خدمات استخراج ETH را ارائه نمی دهد و هر ادعایی در این زمینه، نشانه ای قوی از کلاهبرداری است.

جایگزین معتبر و قانونی برای کسب درآمد از اتریوم و مشارکت در امنیت شبکه، استیکینگ (Staking) است. با استیکینگ ETH، کاربران می توانند با قفل کردن دارایی های خود، به عنوان اعتبارسنج در شبکه فعالیت کرده و پاداش دریافت کنند. روش های مختلفی برای استیکینگ وجود دارد؛ از استیکینگ انفرادی برای دارندگان حداقل ۳۲ ETH تا استخرهای استیکینگ مایع و صرافی های متمرکز که امکان مشارکت با سرمایه کمتر و پیچیدگی فنی پایین تر را فراهم می کنند.

همچنین، در حالی که استخراج ابری اتریوم دیگر امکان پذیر نیست، این مدل برای سایر ارزهای دیجیتال مبتنی بر اثبات کار (مانند بیت کوین، لایت کوین و اتریوم کلاسیک) همچنان وجود دارد. با این حال، حتی در این حوزه نیز هوشیاری و تحقیق همه جانبه برای تشخیص پلتفرم های معتبر از کلاهبرداری ها حیاتی است. بررسی سابقه شرکت، شفافیت در هزینه ها، وجود پشتیبانی قوی و واقع بینی در مورد وعده های سودآوری، از جمله مهمترین نکاتی است که باید مد نظر قرار گیرد.

بازار ارزهای دیجیتال با نوسانات و ریسک های بالایی همراه است. همواره توصیه می شود که قبل از هرگونه سرمایه گذاری، تحقیقات دقیق و همه جانبه ای انجام داده و تنها به اطلاعات شفاف و مستند اعتماد کنید تا از سرمایه خود در برابر طرح های فریبنده محافظت نمایید.