خلاصه کتاب اسب سفیدم یک غزل بود – گیتی خوشدل | گزیده اشعار

«اسب سفیدم یک غزل بود: گزیده اشعار 1366 – 1394» اثر گیتی خوشدل، مجموعه ای بی نظیر از اشعار کوتاه و دلنشین است که با زبانی ساده، عمیق ترین مفاهیم عاشقانه و فلسفی را به تصویر می کشد. این کتاب دروازه ای به دنیای درونی شاعر است که از طریق آن، خواننده با ابعاد مختلف عشق، طبیعت و خودشناسی آشنا می شود و فرصتی برای تأمل در زندگی و احساسات انسانی می یابد.

گیتی خوشدل، نامی آشنا در ادبیات معاصر ایران، نه تنها به واسطه ترجمه های موفقش، بلکه به دلیل اشعار عمیق و پرمفهومش نیز شناخته شده است. مجموعه اسب سفیدم یک غزل بود که گزیده ای از سروده های او در بازه زمانی ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۴ را در بر می گیرد، اثری مهم در کارنامه ادبی او به شمار می رود. این کتاب، فراتر از مجموعه ای صرف از اشعار، آینه ای است که تحولات فکری و روحی شاعر را در طول سالیان متمادی منعکس می کند و به خواننده فرصت می دهد تا با سیر تکامل اندیشه های او همراه شود. اشعار این مجموعه، با وجود ایجاز و کوتاهی، سرشار از تصاویر بکر، نمادهای غنی و احساسات ناب هستند که مخاطب را به تفکر وامی دارند و درکی عمیق از جهان بینی گیتی خوشدل ارائه می دهند.

ورود به جهان اسب سفیدم یک غزل بود: نگاهی به جایگاه و اهمیت مجموعه

مجموعه شعر «اسب سفیدم یک غزل بود»، گزیده ای از سروده های گیتی خوشدل، شاعر و مترجم نام آشنای معاصر، است که دربرگیرنده اشعار وی از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۴ شمسی می شود. این اثر، نه تنها آینه ای از تحولات شعری و روحی خوشدل در دو دهه مهم از زندگی هنری اوست، بلکه تصویری بدیع از شعر نو فارسی با رویکردی خاص و منحصربه فرد را به نمایش می گذارد. اهمیت این مجموعه در آن است که فراتر از یک گزیده صرف، به خواننده فرصت می دهد تا با سیر تکامل اندیشه ها و زبان شعری خوشدل در بستر زمانی مشخص آشنا شود.

گیتی خوشدل، با پیشینه ای غنی در ترجمه آثار عرفانی و روان شناختی، به ویژه با ترجمه کتاب «چهار اثر فلورانس اسکاول شین»، شهرت گسترده ای یافته است. این پیشینه، به طور اجتناب ناپذیری بر جهان بینی و زبان شعری او تأثیر گذاشته و اشعار او را با رگه هایی از تفکر عرفانی، خودشناسی و نگاهی عمیق به هستی آمیخته است. «اسب سفیدم یک غزل بود» به دلیل همین عمق معنایی و سادگی دلنشین زبان، توانسته جایگاه ویژه ای در میان آثار شعر نو معاصر پیدا کند. این مجموعه، برای مخاطبان علاقه مند به شعر معاصر که به دنبال آثاری با مضامین غنی و عواطف انسانی ناب هستند، اثری ارزشمند و قابل تأمل است.

تحلیل جامع اسب سفیدم یک غزل بود: درونمایه ها و ساختار هنری

«اسب سفیدم یک غزل بود» مجموعه ای از اشعار نو و کوتاه است که هرچند در ابعاد کوچک نوشته شده اند، اما مفاهیم عمیق و گسترده ای را در خود جای داده اند. این اشعار، با زبانی ساده و بی پیرایه، به ژرفای احساسات انسانی نفوذ می کنند و خواننده را به سفری درونی دعوت می کنند. درونمایه های اصلی این مجموعه، عشق، طبیعت گرایی و نمادپردازی، تنهایی و فراق، و رگه هایی از فلسفه و عرفان هستند که همگی در بستر زمانی مشخص (۱۳۶۶ تا ۱۳۹۴) روایت می شوند و تحولات فکری شاعر را نشان می دهند.

مضامین اصلی: گستره ای از عشق تا عرفان

عشق: محور اصلی اشعار گیتی خوشدل در این مجموعه، عشق است. اما این عشق، تنها به معنای زمینی و سطحی آن نیست؛ بلکه ابعاد گسترده ای از عشق ناب، آسمانی، از دست رفته، و عشق امیدبخش را دربر می گیرد. شاعر با استفاده از کلماتی ساده، تصویری از عشقی لطیف و معصومانه ارائه می دهد که گاه در حسرت گذشته و گاه در امید به آینده جاری است. عشق در اشعار او، نه تنها یک احساس، بلکه یک نیروی محرکه است که به هستی معنا می بخشد و رنگ های زندگی را آشکار می کند. این عشق، گاهی تجلی خداوند در مخلوقات است و گاهی پیوند عمیق انسان با انسان.

طبیعت گرایی و نمادپردازی: خوشدل به شکلی هوشمندانه از عناصر طبیعی برای بیان احساسات و مفاهیم عمیق استفاده می کند. ماه، درخت، دریا، رنگ ها، و دیگر مظاهر طبیعت، در اشعار او صرفاً برای توصیف نیستند؛ بلکه به نمادهایی برای حالت های روحی و مفاهیم انتزاعی تبدیل می شوند. برای مثال، رنگ سبز می تواند نمادی از زندگی و امید باشد، یا دریا مظهر بی کرانگی عشق. این نمادپردازی ها، به اشعار عمق بیشتری می بخشند و خواننده را به تفکر در ارتباط میان انسان و طبیعت دعوت می کنند.

تنهایی و فراق: در کنار مضامین عاشقانه و امیدبخش، حس تنهایی و دوری نیز در برخی از اشعار خوشدل منعکس شده است. این تنهایی، لزوماً اندوهناک نیست، بلکه گاهی بستری برای خلوت گزینی و خودشناسی است. شاعر از این حس برای بیان دلتنگی های درونی و جستجوی معشوق غایب بهره می برد، اما همواره روزنه ای از امید و بازگشت به نور را باز می گذارد. این فراق می تواند فیزیکی یا روحی باشد، اما همیشه با جستجویی معنوی همراه است.

فلسفه و عرفان: با توجه به پیشینه گیتی خوشدل در زمینه ترجمه آثار عرفانی و روان شناختی، رگه هایی از تفکر فلسفی و عرفانی به وضوح در اشعار او مشهود است. اشعار او، گاهی به تأمل در معنای زندگی، هستی، و جایگاه انسان در جهان می پردازند. این نگاه، اشعار را از یک سطح صرفاً احساسی فراتر می برد و به آن ها عمقی معنوی می بخشد که برای مخاطبان علاقه مند به خودشناسی و حکمت، جذابیت فراوانی دارد.

گذر زمان و خاطره: بازه زمانی اشعار (۱۳۶۶ تا ۱۳۹۴) خود گواهی بر موضوع گذر زمان و اهمیت خاطرات در این مجموعه است. شاعر گاهی به گذشته و یادآوری لحظات از دست رفته می پردازد، اما این یادآوری با حسرت صرف همراه نیست، بلکه با نوعی تأمل و پذیرش گذشته در هم آمیخته است. زمان، در اشعار او، نه فقط یک خط مستقیم، بلکه چرخه ای از تجربیات است که به درک عمیق تر از حال و آینده منجر می شود.

سبک و زبان شعری: ایجاز، سادگی و عمق

یکی از ویژگی های بارز اشعار گیتی خوشدل در اسب سفیدم یک غزل بود، سادگی و روانی زبان است. او از کلمات و عبارات روزمره استفاده می کند که خواننده به راحتی با آن ها ارتباط برقرار می کند، اما همین سادگی، به هیچ وجه به معنای سطحی بودن نیست. برعکس، این سادگی راه را برای انتقال مفاهیم عمیق و فلسفی باز می کند.

کوتاهی و ایجاز اشعار: بیشتر اشعار این مجموعه کوتاه و ایجازمند هستند. شاعر با حداقل کلمات، حداکثر معنا و احساس را منتقل می کند. این ویژگی، علاوه بر افزایش خوانایی، به مخاطب اجازه می دهد تا در فضای هر شعر مکث کند و به ژرفای آن پی ببرد. این ایجاز، نه تنها از حیث ادبی یک امتیاز است، بلکه به خواننده فرصت می دهد تا با هر شعر، ارتباطی عمیق تر و شخصی تر برقرار کند.

استفاده از جملات قصار و تصویری: اشعار گیتی خوشدل غالباً شامل جملاتی هستند که به دلیل عمق معنایی و تصویرسازی قوی، می توانند به عنوان جملات قصار در ذهن ماندگار شوند. او با هنرمندی خاصی، تصاویر بصری را با احساسات درونی در هم می آمیزد و جهانی خاص خلق می کند که خواننده را به درون آن می کشاند. این تصاویر، غالباً از طبیعت الهام گرفته شده و به اشعار رنگ و بویی طبیعی و آشنا می دهند.

آهنگ و موسیقی درونی کلام: با وجود اینکه اشعار در قالب شعر نو سروده شده اند و فاقد وزن عروضی سنتی هستند، اما دارای آهنگ و موسیقی درونی خاص خود هستند. این موسیقی، ناشی از انتخاب هوشمندانه واژگان، تکرار برخی آواها و کلمات، و رعایت ریتم طبیعی زبان فارسی است که به خواندن شعر لذت خاصی می بخشد و آن را در ذهن ماندگار می کند.

فضای کلی و اتمسفر حاکم بر اشعار

فضای کلی اسب سفیدم یک غزل بود ترکیبی از آرامش، تفکر، عشق و گاهی اندوه است. شاعر با لحنی صمیمی و درونی، خواننده را به فضایی دعوت می کند که در آن می توان به تأمل در روابط انسانی، طبیعت و معنای هستی پرداخت. این اتمسفر، گاهی با حسرت و دلتنگی آمیخته می شود، اما همواره روزنه ای از امید و زیبایی را در خود حفظ می کند. خواننده در این مجموعه، تجربه ای از تلاقی عواطف انسانی با مفاهیم والای هستی شناختی را از سر می گذراند که او را به تفکر وامی دارد و روحیه اش را تسکین می بخشد.

ویژگی های برجسته هنر شعری گیتی خوشدل در این مجموعه

شعر گیتی خوشدل در مجموعه اسب سفیدم یک غزل بود دارای ویژگی هایی است که آن را از بسیاری از مجموعه های شعر نو متمایز می کند. این ویژگی ها، نشان دهنده توانایی شاعر در خلق اثری است که هم از لحاظ فرم و هم از لحاظ محتوا، ارزشمند و تأثیرگذار است.

هنر تصویرسازی بکر و استعاره های بدیع

یکی از نقاط قوت برجسته اشعار گیتی خوشدل، هنر تصویرسازی اوست. شاعر با استفاده از کلمات ساده و ترکیبات نو، تصاویر بصری بدیعی را در ذهن خواننده خلق می کند. این تصاویر، اغلب برگرفته از طبیعت هستند و با احساسات عمیق انسانی در هم می آمیزند. برای مثال، او ممکن است با تشبیهات خلاقانه، یک حالت روحی را به یک منظره طبیعی تشبیه کند و بدین ترتیب، ارتباطی عمیق میان جهان درونی و بیرونی برقرار سازد. این تصاویر نه تنها زیبا هستند، بلکه به انتقال مفاهیم انتزاعی نیز کمک شایانی می کنند.

کاربرد هوشمندانه نمادها و موتیف ها

خوشدل در اشعار خود، به شکل هوشمندانه ای از نمادها و موتیف های تکرارشونده استفاده می کند. این نمادها، گاهی برگرفته از طبیعت (مانند ماه، درخت، پرنده) و گاهی از مفاهیم انتزاعی (مانند سکوت، نور، تاریکی) هستند. تحلیل این نمادها، لایه های پنهان معنایی اشعار را آشکار می سازد و به خواننده کمک می کند تا به درک عمیق تری از پیام شاعر دست یابد. این موتیف ها، به نوعی امضای شعری خوشدل محسوب می شوند و به اشعار او هویت خاصی می بخشند.

انتقال عواطف معصومانه و عمیق

اشعار گیتی خوشدل، با وجود سادگی زبان، توانایی شگفت انگیزی در انتقال عواطف انسانی دارند. این عواطف، از عشق و امید گرفته تا تنهایی و اندوه، به شکلی معصومانه و بدون تصنع بیان می شوند. شاعر از پیچیدگی ها و لایه های اضافی پرهیز می کند و مستقیماً به قلب احساس می پردازد. این صداقت در بیان، باعث می شود خواننده به راحتی با اشعار ارتباط برقرار کرده و حس همراهی و همدلی را تجربه کند.

رگه های روان شناختی و تأثیر عرفان در آثار

با توجه به علاقه دیرینه گیتی خوشدل به مباحث روان شناسی و عرفان (که در ترجمه های او نیز نمایان است)، رگه هایی از خودشناسی و نگرش های عرفانی به وضوح در اشعار این مجموعه دیده می شود. اشعار او، گاهی به تأمل در ابعاد درونی انسان، ارتباط با خویشتن، و جستجوی معنای زندگی می پردازند. این نگاه عرفانی، به اشعار عمقی معنوی می بخشد و آن ها را از یک سطح صرفاً ادبی فراتر برده و به متونی تأمل برانگیز تبدیل می کند.

تمایز و صدای منحصر به فرد در شعر نو معاصر

در میان جریان های متنوع شعر نو فارسی، گیتی خوشدل توانسته صدای منحصر به فرد خود را پیدا کند. او نه درگیر پیچیدگی های زبانی برخی از شاعران نوگرا می شود و نه به دام تکرار مضامین کلیشه ای می افتد. سبک او، با سادگی ظاهری و عمق باطنی، فضایی آرام و تأمل برانگیز را برای خواننده فراهم می آورد که در آن می توان به دور از هیاهوی جهان بیرونی، به درک احساسات ناب و مفاهیم والا پرداخت. این تمایز، «اسب سفیدم یک غزل بود» را به اثری برجسته در شعر معاصر تبدیل کرده است.

نمونه هایی از اشعار برجسته اسب سفیدم یک غزل بود

برای درک بهتر سبک و مضامین موجود در کتاب «اسب سفیدم یک غزل بود»، نگاهی به برخی از گزیده های اشعار این مجموعه خالی از لطف نیست. این قطعات کوتاه، نمونه ای از ایجاز، سادگی زبان و عمق معنایی هستند که ویژگی های بارز هنر گیتی خوشدل محسوب می شوند.

زمرد به تو اندیشید که سبز شد
دهکده ات به عشق نگریسته بود
که سرخ شد
آسمان گونه اش را به پای تو ساییده بود
که آبی شد
پیشانی از مُهر سکوت برنمی دارم
می خواهم بیرنگ باشم
همرنگِ تو.

این شعر کوتاه، به خوبی قدرت نمادپردازی و ارتباط عمیق شاعر با طبیعت را نشان می دهد. رنگ ها (سبز، سرخ، آبی) و عناصر طبیعی (زمرد، دهکده، آسمان) همگی از عشق و تأثیر معشوق بر جهان هستی سخن می گویند. پایان شعر با درخواست «بیرنگ بودن» برای «همرنگ تو شدن»، اوج مفهوم فنای در معشوق و تسلیم کامل را نشان می دهد که رگه هایی از تفکر عرفانی را در خود دارد.

با لب هایی سرخ تر از انبه قصه می گویم
چهره ام را به خاطر می آوری؟
اضطراب این خون وحشی که در رگ من جاری ست
هزاره هایی را که با هم زیستیم به یادت خواهد آورد.

این قطعه، حسرت و یادآوری خاطرات گذشته را با بیانی پرشور و تأثیرگذار بیان می کند. استفاده از «لب هایی سرخ تر از انبه» تصویرسازی زیبایی ایجاد کرده و «اضطراب این خون وحشی» گویای عمق احساسات و پیوندی دیرین است. «هزاره هایی که با هم زیستیم» نیز به عمق و پایداری این رابطه اشاره دارد که فراتر از زمان و مکان است و رویکردی ازلی-ابدی به عشق را نشان می دهد.

چراغ هایت روشن است
در پشت آن در بسته
قلب من نشسته است.
کبوتر من کجاست بگو
صندوقچه هایم را بیاورد
بگذار میراثم را قسمت کنم.

این شعر، فضای انتظار و دلتنگی را به تصویر می کشد. «چراغ های روشن» نمادی از امید و حضور معشوق است، حتی اگر پشت «در بسته» باشد. «قلب من نشسته است» بیانگر سکون و انفعال ناشی از دوری است. درخواست «کبوتر» برای آوردن «صندوقچه ها» و «تقسیم میراث»، می تواند نمادی از پایان انتظار، تسلیم یا حتی آمادگی برای وداع باشد که با لحنی حزن آلود اما آرام بیان می شود.

یاس ها در فضا می رقصند
آیه می شوند و از دهانت بیرون می آیند
گیسوی شعر را باز می کنی
یاس های عشق را در دست های حنا بسته ام می کاری
عروس معابد شده ام
راهبان رازهایم را در سجاده خود پیچیده اند
به ابرها نگاه کن
پیراهنشان نمناک است با غمی آنقدر خاکستری که انگار روپوش ارمک دبستان ست
دست های کوچکت را از عمل شسته ای
و این گلوها که آواز می خوانند
غم های خود را می سرایند
هیچ کس تو را ندید آن گونه که من دیدم
و به گونه ات چسبیدم
یک خال هندو شدم و چون خورشید درخشیدم.

این قطعه طولانی تر، اوج تصویرسازی و تلفیق عرفان با عشق را نشان می دهد. «یاس ها که آیه می شوند» و «عروس معابد شدن»، به جنبه های قدسی و معنوی عشق اشاره دارند. تصویر «پیراهن نمناک ابرها با غمی خاکستری» استعاره ای بسیار لطیف و عمیق از اندوه است. پایان شعر با حس عمیق یکی شدن با معشوق و رسیدن به درخشش درونی، نشان دهنده تعالی روح در پرتو عشق است.

درباره نویسنده: گیتی خوشدل؛ از ترجمه تا خالق اسب سفیدم یک غزل بود

گیتی خوشدل، شاعر و مترجم برجسته ایرانی، در سال ۱۳۲۶ متولد شد. مسیر زندگی و فعالیت های هنری او، ترکیبی از تحصیلات آکادمیک و علاقه مندی های عمیق روحی و معنوی است که در نهایت به خلق آثار ادبی ارزشمندی منجر شده است. تحصیلات او در رشته ادبیات انگلیسی در دانشگاه تهران، زمینه ساز ورود وی به دنیای ترجمه شد. پس از آن، تصمیم گرفت برای ادامه تحصیل در رشته جامعه شناسی به ایالات متحده سفر کند، اما این مسیر تحصیلی را نیمه تمام رها کرده و به ایران بازگشت تا فعالیت خود را به طور جدی در عرصه ترجمه و تألیف دنبال کند.

نگاهی به زندگی و مسیر هنری

بازگشت گیتی خوشدل به ایران، نقطه عطفی در زندگی هنری او بود. او به سرعت در حوزه ترجمه به شهرت رسید، اما آنچه زندگی او را عمیق تر تحت تأثیر قرار داد، سفرش به هند و آشنایی با مباحث عرفانی و روان شناختی بود. این تجربه، تأثیری شگرف بر جهان بینی خوشدل گذاشت و جهت گیری جدیدی به فعالیت های ادبی و ترجمه های او بخشید. از آن پس، او نه تنها به عنوان یک مترجم زبده، بلکه به عنوان یک پژوهشگر و شیفته عرفان و خودشناسی شناخته شد. این رویکرد، به وضوح در اشعار او نیز منعکس شده و به آن ها عمقی معنوی و فلسفی بخشیده است.

تأثیر ترجمه چهار اثر فلورانس اسکاول شین و علاقه به عرفان

شهرت گسترده گیتی خوشدل در ابتدا، مدیون ترجمه و تدوین کتاب «چهار اثر فلورانس اسکاول شین» بود. این کتاب که ترکیبی از چهار اثر مهم از فلورانس اسکاول شین است، در میان مخاطبان فارسی زبان از استقبال بی نظیری برخوردار شد و به پرفروش ترین کتاب در حوزه خودیاری و معنویت تبدیل گشت. این موفقیت، نام گیتی خوشدل را نه تنها در محافل ادبی، بلکه در میان عموم مردم نیز مطرح کرد و او را به عنوان مترجمی صاحب سبک و با دقت در انتخاب متون معرفی کرد. علاقه او به مباحث عرفان و روان شناسی مثبت، تنها به ترجمه محدود نماند، بلکه در تار و پود اشعارش نیز تنیده شد و به آن ها کیفیتی منحصر به فرد بخشید.

این پیشینه، اشعار گیتی خوشدل را از صرفاً بیان احساسات شخصی فراتر می برد و آن ها را به بستری برای تأمل در مفاهیم عمیق تر هستی و خودشناسی تبدیل می کند. خواننده در اشعار او، نه تنها با لطافت طبع شاعرانه، بلکه با درکی عمیق از ماهیت انسان و جهان هستی مواجه می شود. این تلفیق هنر و فلسفه، امضای خاص گیتی خوشدل در آثارش است.

مروری بر دیگر آثار شعری و ترجمه های مهم

علاوه بر «اسب سفیدم یک غزل بود»، گیتی خوشدل دفترهای شعر دیگری نیز منتشر کرده است که هر یک بازتابی از ابعاد مختلف جهان بینی و زبان شعری او هستند. از جمله این آثار می توان به عشق زیباست، با تو بازی می کردم ای آسمان، از جاده تو نیز زمان عبور خواهد کرد و خانه هزار نیلوفر اشاره کرد. این مجموعه ها نیز همانند «اسب سفیدم یک غزل بود»، با مضامین عاشقانه، عرفانی و فلسفی، و با زبانی ساده و ایجازمند به نگارش درآمده اند. ترجمه های دیگر او نیز، عمدتاً در حوزه روان شناسی و معنویت قرار می گیرند و به تکمیل تصویر او به عنوان هنرمندی جامع الاطراف کمک می کنند. این آثار در مجموع نشان دهنده دغدغه های فکری و روحی پایدار گیتی خوشدل در طول سالیان فعالیت هنری او هستند.

جایگاه اسب سفیدم یک غزل بود در چشم انداز شعر معاصر و نقدهای وارد بر آن

مجموعه «اسب سفیدم یک غزل بود» با توجه به ویژگی های منحصر به فرد خود، جایگاه ویژه ای در ادبیات معاصر ایران پیدا کرده است. این کتاب، نه تنها توانسته توجه مخاطبان عمومی را به خود جلب کند، بلکه از سوی برخی منتقدان نیز مورد توجه قرار گرفته است. تأثیر این مجموعه بر مخاطبان، بیش از هر چیز ناشی از سادگی زبان، عمق معنایی و ارتباط عمیق اشعار با احساسات انسانی است. در دوره ای که برخی از اشعار نو به سمت پیچیدگی های زبانی و انتزاع گرایش داشتند، خوشدل با بازگشت به ایجاز، شفافیت و بیان لطیف، پلی میان شعر و مخاطب عام برقرار کرد و نشان داد که شعر نو نیز می تواند همچنان دلنشین و تأثیرگذار باشد.

این مجموعه به دلیل همین سادگی و روانی، به عنوان اثری معرفی می شود که می تواند پلی میان شعر کلاسیک و شعر نو برای خوانندگان باشد. از سویی، برخی منتقدان، این سادگی را گاه به عنوان نقطه ضعفی می دیدند که ممکن است از عمق ادبی اثر بکاهد، اما در مجموع، استقبال عمومی و تداوم چاپ این کتاب نشان می دهد که مخاطبان، ارزش این رویکرد را درک کرده اند. اشعار این مجموعه، با فضای فرهنگی و اجتماعی زمان سروده شدن آن ها، یعنی از اواخر دهه ۶۰ تا اوایل دهه ۹۰ شمسی، پیوند عمیقی دارند. این دوره، زمانه ای از تحولات اجتماعی و فرهنگی بود که در اشعار خوشدل، بازتابی از جستجوی آرامش، عشق و معنا در میان این تحولات دیده می شود. اشعار او، همچون نوری در میان پیچیدگی های زندگی مدرن، به خواننده فضایی برای تأمل و بازیابی آرامش درونی ارائه می دهند.

چرا باید اسب سفیدم یک غزل بود را مطالعه کرد؟ (نتیجه گیری نهایی)

«اسب سفیدم یک غزل بود: گزیده اشعار 1366 – 1394» بیش از یک مجموعه شعر، دعوتی است به سفری درونی در دنیای احساسات ناب، مفاهیم عمیق و زیبایی های پنهان زندگی. این کتاب، با زبانی ساده و دلنشین، اما سرشار از ایجاز و تصاویر بدیع، خواننده را به تأمل در ابعاد مختلف عشق، طبیعت، تنهایی و عرفان وامی دارد. گیتی خوشدل، با بهره گیری از پیشینه غنی خود در ترجمه آثار عرفانی و روان شناختی، به اشعارش عمقی معنوی بخشیده که آن ها را از سطح صرفاً احساسی فراتر می برد و به متونی تأمل برانگیز تبدیل می کند.

این مجموعه برای هر دوستدار ادبیات، به ویژه علاقه مندان به شعر نو معاصر و اشعار عاشقانه با رویکردی عمیق و فلسفی، اثری ارزشمند و خواندنی است. دانشجویان و پژوهشگران ادبیات نیز می توانند با مطالعه این کتاب، به درک بهتری از جایگاه گیتی خوشدل در شعر معاصر و ویژگی های سبک شعری او دست یابند. «اسب سفیدم یک غزل بود» برای کسانی که به دنبال آرامش درونی، کشف معنا در زندگی و غرق شدن در دنیای لطیف احساسات هستند، انتخابی بی نظیر است. مطالعه این کتاب، فرصتی است برای تجربه ای عمیق از شعر، که روح را نوازش می دهد و ذهن را به تفکر وامی دارد. این کتاب گواهی است بر این حقیقت که شعر می تواند حتی با کلماتی ساده، جهانی از معنا و احساس را به خواننده هدیه دهد.