آشنایی با پیشینه مرداب های کرالا

مرداب های کرالا، شبکه ای وسیع از تالاب ها، دریاچه ها و آبراه های آب شور و شیرین هستند که در امتداد ساحل مالابار در ایالت کرالا، واقع در جنوب غربی هند، گسترده شده اند. این اکوسیستم منحصر به فرد که در آن آب شیرین رودخانه ها با آب شور دریای عرب تلاقی می کند، از دیرباز نقش حیاتی در زندگی مردم محلی ایفا کرده و برای حمل و نقل، ماهیگیری و کشاورزی مورد استفاده قرار گرفته است. تشکیل این مرداب ها نتیجه حرکت امواج و جریان های ساحلی، همراه با دلتاهای رودخانه های متعددی است که از کوه های گات غربی سرچشمه می گیرند.

این منطقه آبی، به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص و شرایط اقلیمی منحصر به فرد خود، زیستگاهی غنی و پربار برای انواع گونه های گیاهی و جانوری به شمار می رود. مرداب های کرالا نه تنها از نظر زیست محیطی حائز اهمیت هستند، بلکه به لحاظ فرهنگی، اقتصادی و گردشگری نیز جایگاه ویژه ای دارند. این آبراه های آرام و چشم اندازهای سرسبز نخلستان ها، سالانه هزاران گردشگر را به خود جذب می کنند تا تجربه بی نظیری از طبیعت و زندگی محلی را کسب کنند.

مرداب های کرالا

مرداب های کرالا مجموعه ای به هم پیوسته از تالاب ها، دریاچه ها و کانال های آب شور هستند که در امتداد خط ساحلی مالابار در ایالت کرالا، هند، واقع شده اند. این شبکه آبی وسیع، از کوچی (کوچین) در شمال تا کولام (کویلون) در جنوب گسترش یافته و توسط حدود ۳۸ تا ۴۴ رودخانه که از کوه های گات غربی سرازیر می شوند، تغذیه می گردد. این آبراه ها، با بیش از ۹۰۰ کیلومتر طول قابل تردد، ارتباطی حیاتی بین روستاها و شهرهای محلی برقرار می کنند و هنوز هم به طور گسترده برای حمل و نقل استفاده می شوند. چشم انداز این منطقه با درختان نخل سر به فلک کشیده و پوشش گیاهی انبوه، فضایی آرام و دلنشین را برای بازدیدکنندگان به ارمغان می آورد.

در قلب این سیستم آبی، دریاچه ومباناد، بزرگترین دریاچه و طولانی ترین دریاچه هند، قرار دارد که نقش محوری در این شبکه ایفا می کند. این مرداب ها نه تنها یک مسیر آبی مهم هستند، بلکه یک اکوسیستم خودکفا و منحصر به فرد را تشکیل می دهند که زیستگاه طیف وسیعی از حیات آبزی است. تلاقی آب شیرین رودخانه ها با آب شور دریای عرب، یک محیط زیستی خاص را ایجاد کرده است که تنوع زیستی بالایی را در خود جای داده و آن را به یکی از مهم ترین مناطق طبیعی هند تبدیل نموده است.

تاریخچه مرداب های کرالا

تشکیل مرداب های کرالا نتیجه فرآیندهای طبیعی پیچیده ای است که طی هزاران سال به وقوع پیوسته است. این آبراه ها عمدتاً در اثر حرکات موج و جریان های ساحلی شکل گرفته اند که باعث ایجاد جزایر سدکننده در دهانه های رودخانه های متعددی شده اند. این رودخانه ها از دامنه های پربار کوه های گات غربی به سمت دریای عرب جریان می یابند. بارش های فصلی شدید، رطوبت بالا، دمای گرم و خاک حاصلخیز منطقه نیز در شکل گیری و رشد این مرداب ها نقش بسزایی داشته اند و محیطی ایده آل برای این اکوسیستم آبی فراهم آورده اند.

از قرن ها پیش، مرداب های کرالا جزء لاینفک زندگی مردم محلی بوده اند. این آبراه ها به عنوان شریان های اصلی حمل و نقل، ماهیگیری و کشاورزی عمل می کردند. قایق های سنتی کرالا، معروف به کتووالام (امروزه اغلب به هاوس بوت تبدیل شده اند)، وسیله اصلی حمل و نقل کالا و افراد در این منطقه بودند. تجارت های محلی از طریق کشتیرانی داخلی انجام می شد و کشاورزی، به ویژه کشت برنج، به دلیل دسترسی به آب شیرین فراوان و خاک حاصلخیز، به طور گسترده ای رونق داشت. مسابقات قایق رانی سنتی، مانند مسابقه قایق های مارشکل، نیز از دیرباز بخشی از فرهنگ و سرگرمی مردم این منطقه بوده است که نشان از پیوند عمیق آن ها با این آبراه ها دارد.

جغرافیا

مرداب های کرالا از نظر جغرافیایی، یک شبکه پیچیده و به هم پیوسته از دریاچه ها، کانال ها، خورها و دلتاهای رودخانه ها هستند که در امتداد ساحل مالابار در ایالت کرالا گسترده شده اند. این سیستم آبی از شمال در نزدیکی کوچی آغاز شده و تا جنوب در کولام ادامه می یابد و بیش از نیمی از طول ایالت را پوشش می دهد. بندر اصلی ورودی و محور ارتباطی بین این دو شهر، آلاپوژا (آلپی) است که به دلیل شبکه گسترده کانال هایش به ونیز شرق شهرت یافته است.

در قلب این مرداب ها، دریاچه وسیع ومباناد قرار دارد که با مساحتی حدود ۲۰۰ کیلومتر مربع، بزرگترین پهنه آبی در کرالا و طولانی ترین دریاچه هند محسوب می شود. این دریاچه از سه منطقه آلاپوژا، کوتایام و ارناکولام می گذرد و در بندر کوچی به دریای عرب می پیوندد. دریاچه آشتامودی (هشت شاخه)، دومین دریاچه بزرگ منطقه، نیز با هشت شاخه خود بخش بزرگی از منطقه کولام را پوشش می دهد و به عنوان دروازه ورودی مرداب ها در جنوب شناخته می شود.

یکی از ویژگی های منحصر به فرد جغرافیایی این مرداب ها، تلاقی آب شیرین رودخانه ها با آب شور دریاست. در برخی نقاط، مانند دریاچه ومباناد در منطقه کوماراکوم، سد خاکی تانرموکوم ساخته شده است تا از ورود آب شور دریا به داخل جلوگیری کرده و آب شیرین را برای مقاصد آبیاری و کشاورزی حفظ کند. منطقه کوتاناد، که به انبار غله کرالا نیز معروف است، بخش دیگری از این مرداب هاست که بسیاری از مزارع برنج آن در زیر سطح دریا قرار دارند و توسط خاکریزها احاطه شده اند، وضعیتی شبیه به خاکریزهای دریابند هلند.

زیستگاه های مرداب های کرالا

مرداب های کرالا به دلیل شرایط آب و هوایی خاص، بارندگی فصلی فراوان و رطوبت بالا، زیستگاه های متنوع و غنی را در خود جای داده اند که از نظر زیست محیطی بسیار مهم هستند. این منطقه شامل ترکیبی منحصر به فرد از دریاچه ها، رودخانه ها، کانال های طبیعی و مصنوعی، مناطق جلبکی و باتلاق های گیاهی است. این تنوع در زیستگاه ها، منجر به شکل گیری یک سری از اکوسیستم های مرتبط و پویا شده است که از جمله آن ها می توان به جنگل های حرا (مانگرو)، جنگل های ساحلی، سواحل شنی و مناطق باتلاقی اشاره کرد.

این اکوسیستم های متنوع، محیطی ایده آل برای بقای طیف وسیعی از گونه های گیاهی و جانوری فراهم می کنند. جنگل های حرا به عنوان مهد پرورش بسیاری از گونه های آبزی عمل می کنند و از سواحل در برابر فرسایش محافظت می نمایند. باتلاق های گیاهی نیز فیلترهای طبیعی برای آب به شمار می روند و زیستگاه مهمی برای پرندگان آبزی هستند. این زیستگاه ها همچنین نقش حیاتی در مسیرهای مهاجرتی پرندگان مهاجر ایفا می کنند و میزبان گونه های نادر و در معرض خطر متعددی هستند که اهمیت حفاظتی این منطقه را دوچندان می کند.

تنوع زیستی

مرداب های کرالا به عنوان یکی از مناطق با بالاترین غنای تنوع زیستی در هند شناخته می شوند. این اکوسیستم پیچیده، زیستگاه بیش از ۱۰۰۰ گونه گیاهی، ۱۷۵ گونه ماهی، ۳۵۰ گونه پرنده و ۴۵ گونه پستاندار است. این تنوع گسترده، مرداب ها را به یک آزمایشگاه طبیعی برای مطالعات علمی و تحقیقات زیست محیطی تبدیل کرده است.

مرداب های کرالا، با تلاقی آب شیرین و شور، زیستگاه منحصر به فردی برای بیش از هزار گونه گیاهی و صدها گونه جانوری از جمله پرندگان مهاجر و گونه های در معرض خطر فراهم آورده اند که اهمیت جهانی این اکوسیستم را برجسته می سازد.

در میان گونه های جانوری، می توان به خرچنگ ها، قورباغه ها، گل خورک ها، سمورهای آبی و لاک پشت ها اشاره کرد که به وفور در این آبراه ها یافت می شوند. پرندگان آبزی نیز بخش جدایی ناپذیری از چشم انداز مرداب ها هستند؛ گونه هایی مانند پرستو دریایی، ماهی خورک رودخانه ای، مارگردن (آنینگا) و باکلان ها در اینجا به وفور دیده می شوند. علاوه بر این، درختان نخل، نخل پیچ ها و سایر گیاهان و درختچه ها در امتداد مرداب ها رشد کرده و به این منطقه ظاهری سرسبز و دلنشین می بخشند که زیبایی طبیعی آن را تکمیل می کند.

گونه های در معرض خطر

با وجود غنای زیستی بالا، بخشی از تنوع زیستی موجود در مرداب های کرالا در معرض خطر جدی قرار دارد. عوامل متعددی از جمله تخریب زیستگاه، شکار غیرقانونی و تغییرات آب و هوایی، به کاهش جمعیت برخی گونه ها منجر شده اند. توسعه بی رویه، آلودگی ناشی از فعالیت های انسانی و تغییر کاربری اراضی نیز فشار فزاینده ای بر این اکوسیستم حساس وارد می کنند. این چالش ها، بقای گونه های بومی و مهاجر را تهدید کرده و تعادل طبیعی منطقه را بر هم می زنند.

در فهرست قرمز یونسکو، برخی از گونه های نادر و تهدیدشده مرداب های کرالا برای حفاظت شناسایی شده اند. این وضعیت، لزوم اقدامات حفاظتی فوری و مؤثر را برای حفظ این میراث طبیعی ارزشمند برجسته می سازد. حفاظت از این مناطق نه تنها برای بقای گونه های در معرض خطر حیاتی است، بلکه برای حفظ خدمات اکوسیستمی که مرداب ها ارائه می دهند، مانند تصفیه آب و کنترل سیل، نیز ضروری است. تلاش های مشترک دولت، جوامع محلی و سازمان های زیست محیطی برای مقابله با این تهدیدات و تضمین آینده ای پایدار برای مرداب های کرالا اهمیت فراوانی دارد.

اهمیت اقتصادی مرداب های کرالا

مرداب های کرالا از دیرباز نقش محوری در اقتصاد محلی ایفا کرده اند و منبع اصلی درآمد و معیشت برای هزاران نفر از ساکنان منطقه بوده اند. کشاورزی، به ویژه کشت برنج، یکی از مهم ترین فعالیت های اقتصادی است. منطقه کوتاناد، که به انبار غله کرالا شهرت دارد، نمونه بارزی از این فعالیت است؛ در اینجا، مزارع برنج در زمین های کم ارتفاع، حتی در زیر سطح دریا، کشت می شوند و با آب شیرین کانال ها و آبراه های متصل به دریاچه ومباناد آبیاری می گردند. علاوه بر برنج، کشت مانیوک، موز و سیب زمینی هندی نیز در این مناطق رایج است.

صنعت ماهیگیری و پرورش آبزیان نیز از ستون های اصلی اقتصاد مرداب ها به شمار می رود. صید ماهی، خرچنگ و میگو، هم برای مصرف محلی و هم برای صادرات، نقش مهمی در تأمین غذایی و درآمد مردم دارد. قایق سازی و صنعت الیاف نارگیل (کویر) نیز از صنایع سنتی و پررونق این منطقه هستند که از منابع طبیعی موجود بهره می برند. اخیراً، گردشگری به یکی از مهم ترین منابع درآمدی مرداب ها تبدیل شده است. سفر با هاوس بوت ها، مشاهده پرندگان و تجربه زندگی محلی، سالانه هزاران گردشگر را به این منطقه جذب می کند و فرصت های شغلی فراوانی را در بخش های مختلف از جمله هتلداری، راهنمایی تور و صنایع دستی ایجاد کرده است. این تنوع در فعالیت های اقتصادی، اهمیت مرداب ها را در توسعه پایدار منطقه بیش از پیش نمایان می سازد.

مسائل زیست محیطی

با وجود اهمیت فراوان مرداب های کرالا، این اکوسیستم حیاتی با چالش های زیست محیطی جدی مواجه است که بقای آن را تهدید می کند. یکی از مهم ترین این مسائل، آلودگی آب ناشی از فعالیت های انسانی، به ویژه از سوی قایق های خانه ای (هاوس بوت ها) است. بیش از ۱۲۰۰ هاوس بوت در مرداب ها تردد می کنند و تخمین زده می شود که حدود یک سوم آن ها ثبت نشده اند. ارزیابی های زیست محیطی نشان داده است که عملیات این قایق ها در دریاچه ومباناد فراتر از ظرفیت اجرایی آن است.

نشت سوخت از موتور قایق ها و دفع نامناسب فاضلاب انسانی و سایر زباله ها به طور مستقیم در آب دریاچه، از جمله عوامل اصلی آلودگی هستند. این آلودگی ها نه تنها به کاهش ذخایر ماهی منجر شده اند، بلکه باعث شده اند آب مرداب ها حتی پس از جوشاندن نیز یک لایه روغنی داشته باشد و طعم بنزین بدهد. این وضعیت سلامت انسان و حیات آبزی را به خطر می اندازد. علاوه بر این، رشد بی رویه گیاه سنبل آبی در برخی آبراه ها، مشکل دیگری است که مرداب ها را مسدود می کند. این گیاه از رسیدن اکسیژن لازم برای بقای ماهیان جلوگیری می کند، در تورهای ماهی گیری گیر می کند، ملخ قایق ها را مسدود می سازد و به محل مناسبی برای تکثیر پشه ها تبدیل می شود. مسدود شدن آبراه ها توسط سنبل آبی، مسیرهای قابل تردد برای هاوس بوت ها را نیز محدود می کند و بر صنعت گردشگری تأثیر منفی می گذارد. مقابله با این مسائل نیازمند برنامه ریزی جامع و اجرای تدابیر سخت گیرانه حفاظتی است.

حفاظت و مدیریت مرداب های کرالا

حفاظت و مدیریت پایدار مرداب های کرالا برای حفظ تنوع زیستی غنی و ارزش های اقتصادی و فرهنگی آن ها از اهمیت بالایی برخوردار است. برای مقابله با تهدیدات زیست محیطی، تدابیر متنوعی اتخاذ شده است. یکی از مهم ترین اقدامات، ایجاد مناطق حفاظت شده و تعیین مقررات سخت گیرانه برای کنترل فعالیت های انسانی در این مناطق است. کنترل شکار غیرقانونی و نظارت بر صید بی رویه نیز برای حفظ جمعیت گونه های جانوری ضروری است.

حفاظت از مرداب های کرالا، با ایجاد مناطق حفاظت شده، مدیریت منابع آب و آموزش جامعه محلی، تضمین کننده پایداری این اکوسیستم بی نظیر و حفظ ارزش های زیستی و اقتصادی آن برای آیندگان است.

مدیریت منابع آب، شامل کنترل ورود آب شور و حفظ سطح آب شیرین برای کشاورزی و زیستگاه های آبزی، از دیگر اولویت هاست. ساخت آب بندهایی مانند تانرموکوم بند نمونه ای از این اقدامات است. همچنین، افزایش آگاهی و آموزش جامعه محلی در مورد اهمیت حفاظت از مرداب ها و تشویق به شیوه های زندگی پایدار، نقش کلیدی در موفقیت برنامه های حفاظتی دارد. دریاچه ومباناد، به عنوان بخشی از مرداب های کرالا، تحت کنوانسیون رامسر برای حفاظت و استفاده پایدار از تالاب ها، به عنوان تالاب با اهمیت بین المللی شناخته شده است که این امر بر اهمیت جهانی آن تأکید می کند و چارچوبی برای همکاری های بین المللی در زمینه حفاظت فراهم می آورد. این تلاش های هماهنگ به منظور تضمین بقای این اکوسیستم ارزشمند برای نسل های آینده است.

گردشگری

مرداب های کرالا به عنوان یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری ایالت کرالا و حتی هند، شناخته می شوند. این منطقه با چشم اندازهای آرام، آبراه های پیچ در پیچ، نخلستان های سرسبز و زندگی روستایی دلنشین، تجربه ای منحصر به فرد را برای بازدیدکنندگان به ارمغان می آورد. قایق نوردی، به ویژه با قایق های خانه ای سنتی (هاوس بوت ها یا کتووالام)، اصلی ترین و محبوب ترین فعالیت گردشگری در این منطقه است. این قایق ها، که زمانی برای حمل و نقل کالا استفاده می شدند، امروزه به اقامتگاه های لوکس و شناور تبدیل شده اند و به گردشگران امکان می دهند تا در آرامش کامل، زیبایی های طبیعی و زندگی محلی را از نزدیک تجربه کنند.

مقاصد اصلی گردشگری در مرداب ها، شهرهای آلاپوژا (آلپی) و کوماراکوم هستند. آلاپوژا به دلیل شبکه گسترده کانال هایش و امکانات فراوان برای اجاره هاوس بوت، به عنوان دروازه اصلی مرداب ها شناخته می شود. گردشگران می توانند در مسیرهای دایره ای شکل با قایق های خانه ای حرکت کرده و از مناظر خیره کننده، تماشای پرندگان و آشنایی با فرهنگ محلی لذت ببرند. علاوه بر قایق نوردی، ماهیگیری، بازدید از روستاهای محلی، شرکت در مسابقات قایق رانی سنتی و تجربه غذاهای دریایی تازه، از دیگر فعالیت های محبوب در این منطقه هستند که جذابیت گردشگری مرداب های کرالا را دوچندان می کنند.

مسیرهای اصلی قایق نوردی

مرداب های کرالا، با شبکه ای پیچیده از کانال ها و دریاچه ها، مسیرهای متنوعی را برای قایق نوردی، به ویژه با هاوس بوت ها، ارائه می دهند. محبوب ترین و اصلی ترین مسیرها معمولاً بین شهرهای آلاپوژا (آلپی) و کوماراکوم متمرکز هستند. مسیرهای دایره ای شکل از آلاپوژا آغاز شده و به همان نقطه بازمی گردند، به گردشگران این امکان را می دهند که بدون نگرانی از یک طرفه بودن مسیر، از تمام زیبایی های اطراف لذت ببرند.

برخی از مسیرهای محبوب تر شامل عبور از دریاچه ومباناد، بزرگترین دریاچه کرالا، و کاوش در کانال های باریک و روستایی منطقه کوتاناد است. این مسیرها فرصت هایی بی نظیر برای مشاهده زندگی روزمره مردم محلی، شالیزارهای سرسبز و گونه های مختلف پرندگان فراهم می کنند. مسیرهای دیگری نیز وجود دارند که به سمت دریاچه آشتامودی در نزدیکی کولام پیش می روند و تجربه ای متفاوت از مناظر و فرهنگ را ارائه می دهند. انتخاب مسیر اغلب به مدت زمان سفر و ترجیحات شخصی گردشگر بستگی دارد، اما تمامی این مسیرها به گونه ای طراحی شده اند که حداکثر زیبایی و آرامش مرداب ها را به نمایش بگذارند.

تاثیرات گردشگری

هرچند گردشگری نقش مهمی در اقتصاد مرداب های کرالا ایفا می کند، اما افزایش بی رویه آن می تواند تاثیرات منفی قابل توجهی بر محیط زیست و جوامع محلی داشته باشد. یکی از اصلی ترین چالش ها، آلودگی ناشی از فعالیت قایق های خانه ای (هاوس بوت ها) است. نشت سوخت، دفع نامناسب فاضلاب و زباله ها به داخل آب، باعث کاهش کیفیت آب و آسیب به اکوسیستم آبی می شود. این آلودگی ها نه تنها بر حیات آبزی تأثیر منفی می گذارند، بلکه می توانند سلامت مردم محلی را نیز به خطر اندازند.

افزایش تعداد هاوس بوت ها فراتر از ظرفیت اجرایی دریاچه ومباناد، فشار زیادی بر منابع طبیعی وارد کرده است. علاوه بر آلودگی مستقیم، ازدحام گردشگران می تواند منجر به تخریب زیستگاه های حساس، برهم زدن آرامش حیات وحش و افزایش مصرف منابع محلی شود. برای حفظ تعادل محیطی و تضمین پایداری گردشگری، تنظیمات مدیریت گردشگری و اجرای قوانین سخت گیرانه تر ضروری است. ترویج گردشگری مسئولانه و آگاهی بخشی به گردشگران در مورد اهمیت حفاظت از محیط زیست، می تواند به کاهش این تاثیرات منفی کمک کرده و اطمینان حاصل کند که مرداب های کرالا برای نسل های آینده نیز حفظ شوند.

بهترین زمان بازدید از مرداب کرالا

بهترین زمان برای بازدید از مرداب های کرالا در هند، معمولاً فصل زمستان و اواخر فصل خشک است که از میانه نوامبر تا ماه مارس (آبان تا اسفند) ادامه دارد. در این دوره، آب و هوا بسیار دلپذیر و معتدل است، با دماهای خنک تر و رطوبت کمتر که سفر و قایق نوردی را بسیار راحت تر می کند. آسمان معمولاً صاف و آفتابی است و مناظر طبیعی به وضوح قابل مشاهده هستند. این فصل همچنین بهترین زمان برای مشاهده پرندگان مهاجر است که برای زمستان به این منطقه می آیند و تنوع زیستی مرداب ها را غنی تر می سازند.

اگرچه فصل باران های موسمی (ژوئن تا سپتامبر) می تواند تجربه ای متفاوت و سرسبزتر از مرداب ها را ارائه دهد، اما بارش های شدید و آبگرفتگی ممکن است سفر را با چالش هایی همراه سازد. در نتیجه، برای اکثر گردشگران که به دنبال تجربه ای آرام و بدون دغدغه هستند، ماه های نوامبر تا مارس ایده آل ترین زمان برای لذت بردن از زیبایی های بی نظیر مرداب های کرالا محسوب می شود.

مهمترین نکات در زمان سفر به مرداب کرالا

برای داشتن تجربه ای لذت بخش و بی دغدغه در سفر به مرداب های کرالا، رعایت چند نکته مهم ضروری است. پیش از سفر، به خصوص در فصل اوج گردشگری (نوامبر تا مارس)، حتماً هاوس بوت یا اقامتگاه خود را از پیش رزرو کنید، زیرا تقاضا بالا است و ممکن است با کمبود مواجه شوید. در انتخاب هاوس بوت، به مجوزها و استانداردهای بهداشتی و ایمنی آن توجه کنید تا از کیفیت خدمات اطمینان حاصل کنید. همچنین، به دلیل رطوبت هوا، لباس های سبک و نخی به همراه داشته باشید و از ضد آفتاب و کلاه برای محافظت در برابر نور خورشید استفاده کنید.

احترام به فرهنگ محلی و شیوه های زندگی مردم منطقه بسیار مهم است. سعی کنید از غذاهای محلی تازه لذت ببرید و از صنایع دستی محلی حمایت کنید. در مورد مسائل زیست محیطی، تلاش کنید تا ردپای کربن خود را به حداقل برسانید؛ از ریختن زباله در آب خودداری کنید و در صورت امکان، هاوس بوت هایی را انتخاب کنید که سیستم مدیریت فاضلاب مناسبی دارند. همیشه اطلاعات خود را در مورد شرایط آب و هوایی و هرگونه هشدار محلی به روز نگه دارید. با رعایت این نکات، می توانید سفری خاطره انگیز و مسئولانه به مرداب های کرالا داشته باشید و از زیبایی های این اکوسیستم بی نظیر نهایت استفاده را ببرید.

سوالات متداول

مرداب های کرالا در کدام ایالت هند قرار دارند؟

مرداب های کرالا در ایالت کرالا در جنوب غربی هند، در امتداد ساحل دریای عرب (ساحل مالابار) واقع شده اند.

آیا مرداب های کرالا در لیست میراث جهانی یونسکو هستند؟

خیر، مرداب های کرالا به طور کلی در لیست میراث جهانی یونسکو قرار ندارند، اما دریاچه ومباناد که بخشی از این مرداب هاست، به عنوان تالاب با اهمیت بین المللی رامسر ثبت شده است.

گونه های جانوری بومی مرداب های کرالا کدامند؟

گونه های جانوری بومی مرداب های کرالا شامل خرچنگ، قورباغه، گل خورک، سمور آبی، لاک پشت و انواع پرندگان آبزی مانند پرستو دریایی، ماهی خورک و باکلان هستند.

نقش قایق های خانه نشین (هاوس بوت) در گردشگری کرالا چیست؟

هاوس بوت ها (کتووالام) اصلی ترین جاذبه گردشگری مرداب های کرالا هستند که تجربه اقامتی بی نظیر و مشاهده زندگی محلی و زیبایی های طبیعی منطقه را برای گردشگران فراهم می کنند.

بزرگترین مرداب کرالا کدام است؟

بزرگترین مرداب در کرالا، دریاچه وسیع ومباناد است که با مساحت حدود ۲۰۰ کیلومتر مربع، از سه منطقه عبور کرده و به دریای عرب می ریزد و طولانی ترین دریاچه هند نیز محسوب می شود.