«دحوالارض» و لطف الهی برای گسترش زمین از مکانی مقدس

در وبگردی بخوانید؛

«دحوالارض» و لطف الهی برای گسترش زمین از مکانی مقدس

روز «دحوالارض»که مبداء گسترش خشکی هاس روی زمین است، سرشار از خیر و برکت بوده و انسان هایی که در این روز مشغول عبادت باشند، بیش از دیگران عیار بندگی خود را ارتقا می دهند.

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری وبگردی، ماه ذی القعده، ماه امام رضا (علیه السلام) است و به نوعی در تمامی مناسبت های آن عطر و بو و یاد امام رضا (ع) به مشام می رسد. از آغاز دهه کرامت و میلاد کریمه اهل بیت تا 11 ذی القعده و سالروز ولادت حضرت. در بیست و سوم همین ماه ذی القعده و درست 2 روز پس از روز زیارت مخصوص حضرت که در برخی روایات آن را روز شهادت حضرت هم ذکر کرده اند، روز بزرگی قرار دارد که در روایات فراوانی درباره عظمت آن ذکر شده است.

25 ذی القعده روز «دَحوالارض» است، یعنی روزی که برای نخستین بار و از زیر خانه کعبه، زمین بر روی آب گسترانیده شد و به کره خاکی تبدیل شد. گستردگی خشکی بستر خلقت انسان و زندگی او را فراهم کرد و به این ترتیب جهان بشریت شکل گرفت.

«دَحو» [بر وزن محو] به معنای گسترش است، در این روز زمین از چهار نقطه ای که خانه کعبه در آن قرار دارد گسترش یافت. «دحوالارض» روزی است که خداوند متعال به زمین خاکی، زندگی بخشید، در آن زمان زمین سراسر آب بود. اولین نقاطی که به اذن خداوند سر آب بیرون آورد و جزو خشکی زمین شد، چهار نقطه مکانی است که کعبه در آن قرار دارد.

«دحوالارض» و لطف الهی برای گسترش زمین از مکانی مقدس

در این روز بود که خداوند به جهان خاکی حیات بخشید و بخش هایی از کره زمین بعد از کعبه، شروع به خشک شدن کرد. طبق آیات قرآن، اولین نقاطی که از زیر آب سر برآورد، چهار نقطه کعبه بود. دحوالارض آداب خاص و نماز دارد، در این روز بندگان خدا و زایران بیت الله الحرام با اعمال خاصی به دعا و ثنای خداوند می پردازند و شکر خداوند را به جای می آورند.

به خانه کعبه «بیت العتیق» می گویند که نشان دهنده قدمت طولانی و ارزش بی حد این خانه است. خداوند در قرآن کریم می فرماید کعبه بنا شده تا مردم در مقابل خدا قیام کنند. در طول تاریخ، خانه خدا بار ها توسط سیل تخریب شده و دوباره بنا شده است. بنای خانه کعبه توسط حضرت ابراهیم (ع) و حضرت اسماعیل (ع) پایه ریزی و بنا شده است. خانه خدا به این شکلی که در حال حاضر موجود است و مردم از تمام نقاط برای بندگی و عبودیت دور آن جمع می شوند، دارای منافع و فواید زیادی برای بندگی و عبودیت انسان در مقابل ذات باری تعالی است.

به گفته مفسّران قرآن کریم، در آیه 30 سوره نازعات به دحوالارض اشاره شده است. در این آیه شریفه آمده است «وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحی ها» (ترجمه: زمین را بعد از آن با غلتانیدن گسترش داد). در آغاز، تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های سیلابی نخستین فراگرفته بود. این آب ها به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند که به وضع فعلی درآمدند. نخستین برآمدگی کعبه بود. در این باره خداوند در آیه سوره رعد می فرمایند، «وَ هُوَ الَّذی مَدَّ الْاَرْضَ و اوست کسی که زمین را گسترش داد».

در تفسیر این آیه نیز آمده است: «خداوند زمین را به گونه ای گسترد که برای زندگی انسان و پرورش گیاهان و جانداران آماده باشد؛ گودال ها و سراشیبی های تند و خطرناک را به وسیله فرسایش کوه ها و تبدیل سنگ ها به خاک پر کرد و آنها را مسطح و قابل سکونت ساخت درحالی که چین خوردگی های نخستین آن، به گونه ای بودند که اجازه زندگی به انسان را نمی دادند»

«دحوالارض» و لطف الهی برای گسترش زمین از مکانی مقدس

ولادت حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسی (ع)

بیست و پنجمین روز از ماه ذی القعده علاوه بر اینکه سالروز ولادت زمین و گسترده شدن آن است، مطابق با روایتی از امام هشتم (علیه السلام) که در کتاب «اقبال» آمده است، روز ولادت دو تن از پیامبران بزرگ نیز هست، طبق این روایت میلاد حضرت ابراهیم و حضرت عیسی (علیهماالسلام) هم در این روز واقع شده است.

روز قیام حضرت مهدی موعود (عج)

از دیگر روایاتی که برای روز دحوالارض ذکر شده است باید به این مورد اشاره کرد که این روز را روز قیام حضرت مهدی موعود نیز ذکر کرده اند. این موضوع هم در کتاب «اقبال» سید ابن طاووس ذکر شده است.

یکی از 4 روز بزرگ سال برای روزه داری

روز دحوالارض در کنار عید سعید غدیر خم، روز مبعث پیامبر اکرم و همچنین روز هفدهم ماه ربیع الاول که مصادف است ولادت با سعادت پیامبر اکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) و امام صادق (علیه السلام)، چهار روزی از سال هستند که روز در آنها بسیار سفارش شده است؛ تا جایی که ثواب روزه این روز به اندازه پاداش و ثواب هفتاد سال روزه است.

«دحوالارض» در آیینه قرآن کریم

آیت الله ناصر مکارم شیرازی از مراجع عظام تقلید در کتاب تفسیر نمونه درباره دحوالارض چنین نوشته است: «آغاز، تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فرا گرفته بود، این آب ها تدریجاً در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر بر آوردند و روز به روز گسترده تر شدند.

از طرف دیگر زمین در آغاز به صورت پستی ها و بلندی ها یا شیب های تند و غیر قابل سکونت بود، باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره ها گستردند، و تدریجا زمین های مسطّح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع به وجود آمد. مجموع این گسترده شدن ها به «دَحو الارض» تعبیر می شود.

به «دحو الارض» در آیاتی در سوره های نازعات و شمس هم اشاره شده است. «وَالاَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحیها»؛ (نازعات /30) «و زمین را بعد از آن (آفرینش زمین و آسمان) گسترش داد.» مراد از «دَحیها» که از مادّه «دَحْو» است، همان «دحو الارض» است.

در آیه دیگری نیز می خوانیم: «وَالاَرْضِ وَماطَحیها»؛ (شمس /6) «و قسم به زمین و کسی که آن را گسترانید.» کلمه «طَحیها» از مادّه «طَحْوْ» بر وزن «سَهْوْ» هم به معنای انبساط و گستردگی و هم به معنای راندن و دور کردن و از میان بردن است و در این جا به معنای گستردن است.

«دحوالارض» در احادیث

یاران امام صادق (ع) از آن حضرت درباره خانه کعبه سوالات فراوانی می پرسیدند که آن حضرت تماماََ سوالات را پاسخ می فرمود، تا روزی که یکی از یاران امام علیه السلام گفت؛ حدود 40 سال است که ما از شما درباره خانه خدا سوال می پرسیم و شما هم پاسخ می فرمایید ولی هنوز این سوالات ما و پاسخ های شما تمام نشده است. امام صادق (ع) فرمودند؛ چه می گویید درباره خانه ای که 2 هزار سال قبل از خلقت آدم ابوالبشر خداوند این خانه را بنا کرد.

روز بیست و پنجم ماه ذی القعده به دفعات مختلف و زیادی و در روایات فراوانی مورد اشاره معصومین (علیهم السلام) بوده است. اما به پاس «آب دریا را اگر نتوان کشید/ پس به قدر معرفت باید چشید» به یکی از این روایات که حضرت عالم آل محمد، علی بن موسی الرضا (علیه آلاف تهیه و الثنا) ذکر شده اشاره می شود.

امام هشتم علیه السلام فرمود: «صُومُوا فَاِنَّنی اَصْبَحْتُ صایِما؛ روزه بگیرید، من امروز روزه دار هستم.» عرض کردند: «جُعِلْنا فِداکَ اَیُّ یَوْمٍ هُوَ؟»؛ «فدایت شویم، امروز چه روزی است؟» فرمودند: «یَوْمٌ نُشرَتْ فیه الرَّحْمَهُ وَدُحِیَتْ فیهِ الاَرْضُ وَنُصِبَتْ فیهِ الْکَعْبَهُ وَهَبَطَ فیهِ آدَمُ؛ (5) روزی است که در آن رحمت خداوند فراگیر شده است، زمین گسترش یافته است، کعبه نصب شده است و حضرت آدم علیه السلام به زمین فرود آمده است.»

«دحوالارض» و لطف الهی برای گسترش زمین از مکانی مقدس

از دیگر اعمال این روز هم خواندن دعایی است که اینچنین آغاز می شود، «اَللّهُمَّ داحِیَ الْکَعْبَهِ وَفالِقَ الْحَبَّهِ وَصارِفَ اللَّزْبَهِ وَکاشفَ کُلِّ کُرْبَهٍ اَسْیَلُکَ فی هذَا الْیَوْمِ مِنْ اَیّامِکَ الَّتی اَعْظَمْتَ حَقَّها وَاَقْدَمْتَ سَبْقَها وَجَعَلْتَها عِنْدَ الْمُوْمِنینَ وَدیعَهً…». متن کامل این دعا در کتاب «مفاتیح الجنان» موجود است و مشتاقان می توانند با رجوع به این اثر شیخ عباس قمی آن را مورد مطالعه قرار دهند.

ذکر و دعا خواندن و همچنین انجام غسل به نیت روز دحوالارض نیز از جمله اعمال ذکر شده برای این روز است. زیارت حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام نیز از جمله اعمال این روز است و ثواب فراوانی دارد. در روز هایی که به مناسبت شهادت خادم الرضا (ع) رییس جمهور محبوب شهید آیت الله رییسی، عطر شهادت و ولایت ترکیبی شامه نواز را به وجودآورده، این گزارش را با سلام بر آستان مبارک آن حضرت به پایان می بریم. باشد که نام ما در زمره زایران حضرتش قرار گیرد.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا الْمُرْتَضَی

الْاِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِ وَ حُجَّتِکَ عَلَی مَنْ فَوْقَ الْاَرْضِ

وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَی الصِّدِّیقِ الشَّهِید

صَلاَهً کَثِیرَهً تَامَّهً زَاکِیَهً مُتَوَاصِلَهً مُتَوَاتِرَهً مُتَرَادفَهً

کَاَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَی اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیَایِکَ

 

«دحوالارض» و لطف الهی برای گسترش زمین از مکانی مقدس

آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "«دحوالارض» و لطف الهی برای گسترش زمین از مکانی مقدس" هستید؟ با کلیک بر روی فرهنگ و هنر، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "«دحوالارض» و لطف الهی برای گسترش زمین از مکانی مقدس"، کلیک کنید.